Συνάντηση με τους παίχτες

O Che είδε τους παίχτες όλους, έναν προς έναν. Τα μάτια τους δεν μπορεί να πει κανείς πως γυάλιζαν, μάλλον το αντίθετο...

Κοίταξε τους δύο τερματοφύλακες. Ο Jose και ο Erick ήταν δύο καλοδουλεμένοι παίχτες, ειδικά ο δεύτερος ήταν και πολύ ψηλός και γέμιζε εμπιστοσύνη από την πρώτη ματιά.

Την ώρα που χάζευε την υπόλοιπη ομάδα, πετάχτηκε ο Edwin Perez ο αρχηγός της ομάδας, και είπε «Καλωσορίσατε, αλλά από το να κοιταζόμαστε, δεν θα ήταν καλύτερο να πάρουμε καμιά μπάλα να τρέξουμε λιγάκι;» Οι υπόλοιποι γέλασαν.
Ο Che έσκασε ένα χαμόγελο, χωρίς να το εννοεί όμως «Τόσο καιρό παίρνατε την μπάλα, και τρέχατε στο γήπεδο. Για πείτε μου σε ποιά θέση είστε;» απάντησε.
Ο Perez φάνηκε να νευριάζει και ύψωσε τον τόνο της φωνής του, μπερδεύοντας παράλληλα και τα λόγια του «Το ότι είμαστε εκεί κάτω, μόνο εμείς δεν φταίμε! Η διαιτησία... οι άλλοι... η ομοσπονδία...». Σταμάτησε απότομα κυρίως επειδή δεν ήξερε πως να εκφραστεί, αλλά και για να μην πει πράγματα που δεν θέλει.
«Ώστε αυτοί φταίνε; Μάλιστα... Σίγουρα για να το λες εσύ, κάτι έχει γίνει. Αλλά μήπως φταίτε και εσείς που τους αφήσατε να κάνουν ότι θέλουν;» είπε ο Che και κοίταξε όλους τους ποδοσφαιριστές. Οι παίχτες κοιταχτήκανε μεταξύ τους. Μήπως αυτός ο νέος προπονητής είχε κάποιο δίκιο; Σε πόσα παιχνίδια είχαν μπει στο γήπεδο, και μόλις έβλεπαν μια εχθρική διαιτησία, παρατούσανε το παιχνίδι από τα πρώτα λεπτά; Οι περισσότεροι έσκυψαν το κεφάλι, προβληματισμένοι.
«Βλέπετε λοιπόν ότι εκτός από τους “άλλους”, φταίτε λίγο και εσείς. Αλλά αυτό διορθώνεται. Μαζί θα κάνουμε μια ομάδα που θα παίζει καλό ποδόσφαιρο. Και θα κερδίζουμε όλους τους αντιπάλους, είτε αυτοί είναι 11 μέσα στο γήπεδο, είτε 12, είτε 13!» συνέχισε και χτύπησε τη γροθιά του στη χούφτα του, υψώνοντας τον τόνο της φωνής του στο τέλος.
Οι περισσότεροι παίχτες φάνηκαν να ενθουσιάζονται από τα λόγια του προπονητή τους. Υπήρχαν όμως και δύο-τρεις που μάλλον σκοτείνιασαν με τα λόγια που άκουσαν. Ο Che τους εντόπισε. Είχε ήδη εχθρούς μέσα στην ομάδα...

Η προπόνηση ξεκίνησε ύστερα από μερικά λεπτά. Οι παίχτες ανεβοκατέβαιναν με καλή διάθεση το γήπεδο, κάνοντας ασκήσεις με μπάλα. Ο Che συζητούσε όλη την ώρα με τους βοηθούς του, ρίχνοντας παράλληλα και κλεφτιές ματιές στο γήπεδο. Έβλεπε και σημείωνε στον εγκέφαλο του ποιοι παίχτες ακολουθούσαν σωστά τις οδηγίες, εκτελούσαν τις ασκήσεις όπως έπρεπε και πως αντιδρούσαν με τους συμπαίχτες του. Πριν καν τελειώσει η 1η αυτή προπόνηση, είχε αντλήσει πολλές πληροφορίες για τους παίχτες του. Είχε μόλις 4 μέρες μπροστά του για να ετοιμάσει την ομάδα του για τον 1ο αγώνα υπό τις οδηγίες του...

Πιάνουμε δουλειά!

Ο Τιγρέου βρισκόταν πίσω από το γραφείο του, καθιστός στην μεγάλη αναπαυτική καρέκλα του, ενώ οι δύο άντρες κάθονταν στις καρέκλες ακριβώς μπροστά του. Ο Che χάζευε την γωνία του τεράστιου δωματίου, που ο Τιγρέου το είχε βαφτίσει γραφείο, όπου σε εκείνο το σημείο είχε στήσει ένα μικρό μουσείο από ταριχευμένα ζώα. Στο τοίχο δέσποζαν ένα κεφάλι μιας πανέμορφης τίγρης, ενώ αριστερά του και λίγο ποιό κάτω είχε ένα κεφάλι ελαφιού. Ακριβώς από κάτω είχε 2 κεφάλια αετών, τα οποία ήταν τόσο όμοια, λες και είχε βγάλει φωτοτυπία το ένα με το άλλο. Η μόνη τους διαφορά ήταν ότι κοιτούσαν προς διαφορετική κατεύθυνση, ο αριστερός αριστερά και ο δεξιός δεξιά. Ακριβώς κάτω από τα κεφάλια που ήταν στον τοίχο, βρισκόταν ένα τραπέζι, το οποίο σίγουρα θα κόστισε πολλά λεφτά για να αποκτηθεί. Πάνω σε αυτό το πολυτελές τραπέζι, ήταν ταριχευμένος ο μεγαλύτερος βάτραχος που είχε δει στην ζωή του ο Che! Ένας καταπράσινος, φουσκωμένος βάτραχος με ένα ύφος ανωτερότητας από τα άλλα ζώα. Στην βάση του ταριχευμένου ζώου υπήρχε μια πλακέτα χρυσή, που κάτι έγραφε. Ο Che προσπαθούσε να το διαβάσει, όμως παρότι δεν το είχε παραδεχτεί ποτέ, η μικρή του μυωπία τον δυσκόλευε πολύ. «ΠΡ....» δεν το έβγαζε. Προσπάθησε να συγκεντρωθεί λίγο περισσότερο «ΠΡΙ....», «ΠΡΙΓΚ....», δεν τα κατάφερνε. Τα υπόλοιπα γράμματα φαίνονταν θολά, όσο και αν προσπαθούσε.

Ο Τιγρέου, άναψε ένα μεγάλο πούρο. Από τα ποιό ακριβά πούρα που κυκλοφορούν στο Περού. Εκείνη τη στιγμή ρώτησε τους δύο άντρες αν καπνίζουν και οι δύο απάντησαν καταφατικά. Τότε ο Τιγρέου άνοιξε μια επιτραπέζια ταμπακέρα (μία από τις τρεις που βρίσκονταν στο γραφείο του) και έβγαλε δύο μοίζερα μικρά τσιγαράκια, τα οποία πέταξε σχεδόν με απαξιωτικό τρόπο προς το μέρος των δύο αντρών. Ο Τιγρέου μπορεί να φαινόταν σπάταλος, από την διακόσμιση του γραφείου του, αλλά μόνο τέτοιος δεν ήταν. Είχε δύο ξένους που μπορεί τελικά να μην έβγαζε σε τίποτα η συνάντηση τους, γιατί να δώσει κάποιο από τα ακριβά του πούρα για το τίποτα; Ή έστω κάποιο από τα πιο φτηνά πούρα, τα οποία βρίσκονταν στην 2η ταμπακέρα; Ο Φερνάντο πήρε το τσιγάρο και το έβαλε στο στόμα, ενώ έβγαλε έναν αναπτήρα από την τσέπη του για να το ανάψει. Ο Che όμως είπε «μπορώ να ανάψω το δικό μου πούρο;». Ο Φερνάντο πετάχτηκε, νόμιζε ότι μια τέτοια κουβέντα θα ήταν προσβολή για τον Τιγρέου, αλλά ο τελευταίος φάνηκε μάλλον να το διασκεδάζει. «Αν αυτό σε ευχαριστεί, αξύριστε νέε μου, ευχαρίστως» είπε και γέλασε. Ο Che έβγαλε ένα από τα ακριβά πούρα Αβάνας και έκοψε την άκρη του. Ο Τιγρέου εντυπωσιάστηκε από το πούρο του Che, αλλά προσπάθησε να το κρύψει, χωρίς πολύ μεγάλη επιτυχία πάντως, κάτι που έκανε τον Φερνάντο να ησυχάσει. Ο Τιγρέου έκανε μια μεγάλη ρουφιξιά στο πούρο του και άρχισε να μιλάει:

«Λοιπόν, η ομάδα μου χρειάζεται προπονητή. Η Sporting Cristal σήμερα έπρεπε να κάνει πρωταθλητισμό. Αντί αυτού όμως, βολοδέρνει στο κάτω μισό της βαθμολογίας εξαιτίας του άσχετου προπονητή που με έπεισε ότι μπορεί να την κάνει πρωταθλήτρια!». Ο Φερνάντο στο άκουσμα της τελευταίας πρότασης, σκέφτηκε την ατυχία που είχε ο εν λόγο προπονητής, ο οποίος αντιμετώπισε σημεία και τέρατα από τις διαιτησίες και τις απίστευτες συνομωσίες μεταξύ των άλλων ομάδων, πράγματα που ο Τιγρέου δεν τα βλέπει ή τουλάχιστον δεν θέλει να τα δει. Ο Τιγρέου συνέχισε «Λοιπόν, νεαρέ μου, έμαθα για το πολύ μεγάλο επίτευγμα που έκανες στην Κούβα, αλλά εδώ δεν είναι Κούβα! Εδώ οι ομάδες είναι πολύ μεγαλύτερες. Πιστεύεις ότι μπορείς να αναλάβεις την ομάδα και να την φτάσεις στην κορυφή;» Ο Che δεν μίλησε, απλά χαμογέλασε και έγνεψε καταφατικά. Ο Τιγρέου τον κοίταξε με αυστηρό ύφος και συνέχισε «πιστεύω ότι θα αντιδράσει ο κόσμος αν δει έναν άπειρο προπονητή να αναλαμβάνει τις τύχες της αγαπημένης του ομάδας. Πιστεύεις ότι θα ανταπεξέλθεις στις απαιτήσεις και στην αμφισβήτηση του κόσμου;». Ο Che, έβγαλε μια αρκετά μεγάλη δόση καπνού και είπε «Ο κόσμος θέλει να ξυπνήσει. Ο κόσμος χρειάζεται μια επανάσταση. Η επανάσταση δεν είναι σαν το φρούτο που περιμένεις να ωριμάσει για να πέσει. Πρέπει να το κάνεις να πέσει!». Ο Τιγρέου κοίταξε απορημένος τον Che. Ένα μέρος ήθελε του εαυτού του ήθελε να τον πετάξει με τις κλωτσιές έξω από το κτίριο, αλλά κάτι του έλεγε ότι αυτός ο αυθάδης και ονειροπόλος νέος ήταν αυτό ακριβώς που έψαχνε... Τελικά μετά από μερικές στιγμές σιωπής (ενώ παράλληλα μιλούσε ο Φερνάντο προσπαθώντας να καλύψει το ναυάγιο που πίστευε ότι είχε δημιουργήσει η απάντηση του Che) και ενώ οι δύο άντρες κοιτάζονταν επίμονα στα μάτια, με τον Che να έχει ένα χαμόγελο στα χείλι, ο Τιγρέου είπε «Εντάξει λοιπόν» με αυτό το εντάξει ο Φερνάντο γούρλωσε τα μάτια μη πιστεύοντας ότι δέχτηκε τόσο εύκολα ο ιδιότροπος πρόεδρος τον Che. Ο Τιγρέου συνέχισε «θα περάσεις μια δοκιμαστική περίοδο. Πόσο θα διαρκέσει, δεν θα ξέρεις. Μπορεί να κερδίσεις 5-10 παιχνίδια συνεχόμενα και στο 11ο που θα χάσεις, να σε απολύσω! Σε προειδοποιώ ότι θα είναι πολύ δύσκολο το έργο σου, καθώς θα έχεις πολύ κόσμο εναντίων σου. Πήγαινε αμέσως στο γήπεδο. Σε 45 λεπτά περίπου θα πάει εκεί ο Γκουτιέρεζ, ο βοηθός σου. Θα του μιλήσω εγώ για να σου εξηγήσει τα πάντα όσα αφορούν την ομάδα. Θα μείνεις περίπου μία ώρα μαζί του και μετά θα γνωρίσεις τους παίχτες στην προπόνηση. Το μεσημέρι, μετά την προπόνηση θα έχεις συνέντευξη τύπου. Πρόσεχε τι θα πεις εκεί. Αν τα καταφέρεις μέχρι τότε, μιλάμε και για τα υπόλοιπα...». Ο Τιγρέου σηκώθηκε και έδειξε την έξοδο με το χέρι του. Οι δύο άντρες σηκώθηκαν επίσης. Ο Che έκανε ένα νόημα αποχαιρετισμού, ενώ ο Φερνάντο μόνο μετάνοιες δεν έκανε για να ευχαριστήσει τον πρόεδρο.

Ο Φερνάντο μουρμουρούσε σε όλη τη διαδρομή προς το γήπεδο. Το κύριο παράπονο του ήταν ότι ήταν πολύ προκλητικός ο Che. Ο τελευταίος δεν μιλούσε, μόνο χαμογελούσε. Μετά από περίπου 40 λεπτά, φτάσανε στο γήπεδο της Sporting Cristal. Ο Che άνοιξε την πόρτα, κοίταξε τον Φερνάντο και του είπε «αυτοί οι άνθρωποι θέλουν κάτι διαφορετικό. Εγώ του το έδωσα και πήρα τη δουλειά! Όλα τα πράγματα θέλουν τον τρόπο τους...». Κατέβηκε από το αυτοκίνητο, γέμισε τα ρουθούνια του με καθαρό αέρα και προχώρησε προς την πόρτα των αποδυτηρίων...

Ο Che προχώρησε προς την είσοδο των αποδυτηρίων. Εκεί βρισκόταν ένας τύπος τεραστίων διαστάσεων, με τα χέρια σταυρωτά. Φορούσε ένα μπλε καπέλο το οποίο έγραφε πάνω με κίτρινα γράμματα "seguridad", το οποίο σκέπαζε και τα μάτια του. Ο Che ήταν σίγουρος ότι ο τύπος τον παρακολουθούσε από την πρώτη στιγμή που κατέβηκε από το αυτοκίνητο, αλλά δεν είχε κινηθεί καθόλου. Πλησιάζοντας, ο Che φόρεσε ένα μεγάλο χαμόγελο και χαιρέτισε ευγενικά τον σεκιουριτά, ενώ του συστήθηκε κι όλας. Ο σεκιουριτάς είπε ότι τον περίμενε και μπορεί να περάσει, αλλά μόνος του. Ο Che χαιρέτησε τον Φερνάντο και πέρασε την πόρτα του γηπέδου.

Προχώρησε μέσα σε ένα μεγάλο διάδρομο, βαμμένος στα χρώματα της ομάδας και έφτασε σε ένα γραφείο. Εκεί καθόταν ο Γκουτιέρεζ, ο άνθρωπος που θα είναι ο βοηθός του στην δύσκολη αυτή προσπάθεια. Ο Γκουτιέρεζ πετάχτηκε από το γραφείο του και έτρεξε προς τον Che. Τον γνώριζε τον Che και είχε ακούσει για τα κατορθώματα του στην Κούβα. Αυτό ο Che το είδε πολύ θετικά. Είναι καλό να σε έχει αποδεχτεί ο βοηθός σου, πριν καν τον γνωρίσεις. Ο Γκουτιέρεζ μετά τα τυπικά, συνόδεψε τον Che στο γήπεδο, γνωρίζοντας του κάθε γωνιά του.

- Η ομάδα κύριε Che...
- Να με λες απλά Che, φίλε μου. Εμείς θα είμαστε σαν αδέρφια σε αυτή την ομάδα!
- Μάλιστα Che, ότι πείτε.
- Χμ... θες λίγη δουλειά ακόμα, αλλά για συνέχισε αυτό που έλεγες.
- Ναι, η ομάδα έχει μια πλούσια τροπαιοθήκη. Εκεί ακριβώς πάμε τώρα, να δείτε την βιτρίνα με τα τρόπαια. Βέβαια τελευταίος μας τίτλος ήταν πριν από 4 χρόνια και φέτος δεν τα πηγαίνει καλά, με αποτέλεσμα να γίνουν 5. Οπότε όπως καταλαβαίνεται, η ομάδα θέλει κάποιου είδους ανάσταση. Η μεγαλύτερη διάκριση της ομάδας έρχεται στο μακρινό 1997, όπου η ομάδα έφτασε στον τελικό του Copa Libertadores!



- Εντυπωσιακό, αν μη τι άλλο.
- Βέβαια, τα τελευταία 4 χρόνια, η ψηλότερη θέση που πήραμε ήταν η 3η του 2008!
- Ναι, αυτό δεν ακούγεται καλό για μια ομάδα με τέτοια ιστορία...
- Η ομάδα υπάρχει από το 1955. Τα χρώματα μας μοιάζουν με την Granma που προπονούσες στην Κούβα. Γαλάζιο με άσπρο. Δεύτερη εμφάνιση είναι η κίτρινη. Έχουμε και μια τρίτη η οποία είναι μπλε, αλλά σπάνια τη φοράμε.

Η ομάδα έχει 2 βασικούς αντιπάλους, όπου στα μεταξύ μας παιχνίδια γίνεται χαμός. Πρόκειται για τις Alianza Lima και Universitao. Η 2η τα πηγαίνει καλά φέτος καθώς βρίσκεται στην πρώτη θέση, ενώ η Alianza έχει μείνει ποιό πίσω, στην 3η θέση με 5 βαθμούς διαφορά. Εμείς βρισκόμαστε στην 11η θέση, η οποία είναι ντροπιαστική για την ομάδα μας!


Η ομάδα μας έχει καλούς παίχτες, αλλά θέλει πολύ δουλειά. Γενικά οι παίχτες που έχουμε δεν είναι τόσο γνωστοί όσο παλιότερα που μαζεύαμε τα μεγαλύτερα αστέρια του Περού.


Σε λίγο θα πάμε να τους γνωρίσεις. Έχουμε την πρώτη προπόνηση σε 15 λεπτά από τώρα. Έχεις αγωνία;
- Ποτέ δεν έχω αγωνία. Μόνο ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, Γκουτιέρεζ.
- Ωραία, αυτό είναι καλό. Επίσης να σου πω ότι έχουμε μια πολύ καλή ακαδημία! Κατά καιρούς βγάζουμε αρκετά ταλέντα από εκεί. Τα περισσότερα από αυτά όμως καταλήγουν σε Αργεντινή - Βραζιλία - Μεξικό και Ευρώπη...

- Λατρεύω τις ομάδες που έχουν γερές ακαδημίες!
- Ωραία, πάμε να ετοιμαστούμε για να γνωρίσεις του παίχτες λοιπόν...   

Η συνάντηση με τον Τιγρέου

Το ρολόι της εκκλησίας του Αγίου Φραγκίσκου, που βρισκόταν μερικά τετράγωνα ποιο μακριά από την καφετέρια στην οποία είχαν δώσει ραντεβού ο Φερνάντο με τον Τσε, χτύπησε 11 φορές. Ο Φερνάντο καθόταν στο μοναδικό τραπεζάκι που είχε η καφετέρια στον εξωτερικό χώρο της. Φορούσε ένα λευκό κουστούμι, με λευκό σκαρπίνι, ενώ στο διπλανό κάθισμα είχε ακουμπισμένο το λευκό καπέλο του. Διάβαζε την μοναδική αθλητική εφημερίδα που κυκλοφορεί στην χώρα. Κάθε τόσο μουρμουρούσε και σε μερικές περιπτώσεις έφτυνε, παρόλο που προσπαθούσε να φαίνεται όσο ποιο διακριτικός γινόταν.
Ο Τσε βρισκόταν στην άλλη άκρη του τετραγώνου και προχωρούσε βιαστικά για να μην αργήσει. Σιχαινόταν να αργεί στα ραντεβού του. Τελικά έφτασε στην καφετέρια, ελαφρώς λαχανιασμένος και χαιρέτησε τον Φερνάντο, ο οποίος άφησε την εφημερίδα στην άκρη και καλωσόρισε τον Αργεντίνο φίλο του.

- Όλα καλά, Τσε;
- Ναι, Φερνάντο. Μια χαρά. Είχα μια απροσδόκητη συνάντηση σήμερα, γι αυτό και άργησα λίγο.
- Εντάξει, δεν πειράζει, δεν άργησες και τόσο. Λοιπόν, σου έχω νέα.
- Α ωραία. Για πες...
- Σου βρήκα δουλειά. Βασικά, όχι ακριβώς, πρέπει να αιτηθείς για να την πάρεις, αλλά έχεις πολλές πιθανότητες να τα καταφέρεις. Έχουμε και τις κατάλληλες συστάσεις. Είπε ο Φερνάντο και έκλεισε το μάτι. Αμέσως μετά συνέχισε...
- Η Sporting Cristal λοιπόν, βάση πολύ καλών πληροφοριών που έχω, θα ψάχνει για προπονητή από αύριο. Γι αυτό πρέπει να βιαστούμε.
- Έχω πάρει ορισμένες πληροφορίες για αυτή την ομάδα και μπορώ να πω ότι με διεγείρει η προοπτική να την αναλάβω.
- Tέλεια! Αύριο, θα φυλάμε καραούλι μέχρι να βγει η ανακοίνωση απόλυσης του τωρινού προπονητή. Μόλις γίνει αυτό, θα πάμε κατευθείαν στο γραφείο του προέδρου της. Φυσικά σήμερα θα πέσουν τα απαραίτητα τηλέφωνα, ώστε να μην μας προλάβει κάποιος άλλος. Όμως πρέπει να ξέρεις Τσε, είναι δύσκολος άνθρωπος ο πρόεδρος... Καμία σχέση με τον Φιντέλ...
- Ναι, το έμαθα και αυτό... Δεν με νοιάζει όμως, πιστεύω ότι θα τον φέρω στα νερά μου!
- Ωραία, αυτό ήθελα να ακούσω. Οπότε πήγαινε κάνε τις βόλτες σου, ξεκουράσου και αύριο να είσαι stand by στο ξενοδοχείο. Θα περάσω να σε πάρω ίσως σε ανύποπτη φάση!

Ο Φερνάντο άφησε μερικά χρήματα στο τραπέζι για να πληρώσει τον καφέ, χαιρέτησε τον Τσε και έφυγε βιαστικός, βάζοντας την εφημερίδα στην μασχάλη του.

Ο Τσε ήθελε να μάθει πληροφορίες για την ομάδα που προφανώς θα αναλάμβανε από αύριο. Το πρόβλημα είναι ότι δεν ήξερε κανέναν εκτός του Φερνάντο και της Ίλντας για να του δώσει... Οπότε αναγκάστηκε να κάνει υπομονή μέχρι την επόμενη ημέρα. Σηκώθηκε και αφού γύρισε για μερικές ώρες περπατώντας την πόλη, πράγμα που τον έκανε να σκέφτεται πότε την Ίλντα και πότε την Sporting, κατέληξε στο ξενοδοχείο όπου πήγε αμέσως έπεσε να κοιμηθεί. Η αυπνία της χθεσινής νύχτας, σε συνδυασμό τα όσα πέρασε την μέρα, τον είχαν κουράσει πάρα πολύ.

Ξύπνησε την επόμενη ημέρα, εμφανώς ξεκούραστος. Δοκίμασε να ξυριστεί, μετά από πολύ- πολύ καιρό, αλλά το ξυράφι δεν θα είχε αποτέλεσμα, έτσι το μετάνιωσε. Έτσι και αλλιώς το μούσι που είχε του έδινε μια άλλη γοητεία. Ετοιμάστηκε φορώντας ξανά τα ρούχα που είχε βάλει χθες και περίμενε.

Λίγες ώρες μετά, ήρθε ο Φερνάντο. Η στιγμή είχε φτάσει. Μπήκαν και οι δύο στο αυτοκίνητο του Φερνάντο και φύγανε για το γραφείο του προέδρου της Sporting Cristal. Η αλήθεια είναι ότι φάνηκε αρκετά μεγάλη η διαδρομή στον Τσε, αλλά λίγο το ότι δεν ήξερε τους δρόμους, λίγο το ότι έχει πολλούς μονόδρομους και στην ουσία κάνανε πολλές σβούρες μέσα στην πόλη, δεν πήγαν και τόσο μακριά από το κέντρο της. Αφού φτάσανε σε ένα κτήριο, που μόνο εντυπωσιακό δεν το λες, ο Φερνάντο σταμάτησε και έκανε νόημα στον Τσε ότι φτάσανε.
Ο Τσε κατέβηκε από το αυτοκίνητο και κοίταξε το διώροφο κτίριο, στο οποίο δέσποζε μια μεγάλη σημαία της Sporting Cristal στην οροφή του. Κατευθύνθηκε μαζί με τον Φερνάντο προς την είσοδο. Εκεί βρισκόταν μια κοπέλα, receptionist. Αυτή, αφού αντάλλαξε μερικές κουβέντες με τον Φερνάντο, σήκωσε το τηλέφωνο και μίλησε με κάποιον. Όσοι ώρα ο Φερνάντο συνομιλούσε με την κοπέλα και η κοπέλα με το τηλέφωνο, ο Τσε χάζευε τα γύρω του γραφεία, στα οποία αρκετός κόσμος πηγαινοερχόταν κρατώντας χαρτιά και διάφορα άλλα έγγραφα, ενώ άλλοι μιλούσαν στο τηλέφωνο, οι περισσότεροι από αυτούς σε έντονο ύφος. Η κοπέλα έκλεισε το τηλέφωνο, έδειξε ευγενικά προς της σκάλες. Ο Φερνάντο ευχαρίστησε την κοπέλα και έγνεψε του Τσε να τον ακολουθήσει για να ανεβούνε στον επάνω όροφο.

Όλος ο επάνω όροφος ήταν το γραφείο του προέδρου! Αυτό ήταν πραγματικά εντυπωσιακό, αν αναλογιστείς την φτώχεια που θύμιζε το κτήριο εξωτερικά. Η σκάλα έβγαζε σε ένα προθάλαμο η οποία είχε μια τεράστια διπλή καφέ πόρτα με πολλά και περίεργα σκαλίσματα πάνω της. Χτύπησαν την πόρτα και άνοιξε μια κοπέλα που ήταν πολύ πιο όμορφη από την receptionist. Έκανε νόημα στους δύο άντρες να περάσουν και τους οδήγησε προς το κυρίως γραφείο του προέδρου. Ο Τσε εντόπισε το γραφείο της κοπέλας, το οποίο βρισκόταν αμέσως δεξιά, μετά την είσοδο του γραφείου. Η κοπέλα αυτή είναι και ο μοναδικός υπάλληλος που βρίσκεται στον όροφο αυτό, καθώς όλος ο υπόλοιπος χώρος δεν είναι τίποτα άλλο παρά τροπαιοθήκες, βιτρίνες με λάβαρα, πανάκριβα χαλιά στο πάτωμα και γενικά μια πολύ βαριά διακόσμιση που υπήρχε σε όλο το διαμέρισμα. Μετά από λίγο περπάτημα η κοπέλα έδειξε την είσοδο του γραφείου του προέδρου. Πόρτα δεν υπήρχε και φαινόταν η αριστερή γωνία του γραφείου από εκεί που στέκονταν οι δύο άντρες. Ευχαρίστησαν την κοπέλα και μπήκαν.

Ο πρόεδρος σήκωσε το κεφάλι του από τα χαρτιά του όταν αντιλήφθηκε τους δύο άντρες στην είσοδο. Σηκώθηκε πάνω και με γρήγορες κινήσεις έφτασε κοντά τους για να τους σφίξει το χέρι. Παρόλα αυτά η κίνηση του δεν φαινόταν ευγενική, μάλλον από συνήθειο από τις πολλές συνεργασίες και συμφωνίες που κλείνει συνεχώς. Ήταν αρκετά κοντός, ίσως περισσότερο από το συνηθισμένο, με μια αρκετά μεγάλη επιφάνεια χωρίς μαλλιά στο κεφάλι του, αλλά όσα του είχαν απομείνει γύρω από το κενό ήταν μακριά. Φορούσε ένα καφέ κουστούμι και τα μάτια του ήταν αρκετά εκφραστικά. «Χαίρετε. Ονομάζομαι Ντιμίτριο Άγιο Μελισσανίδιος Σοφίας ντελ Τιγρέου, αλλά εσείς μπορείτε να με φωνάζετε Τιγρέου»...

Sporting Cristal

Οι πρώτες ηλιαχτίδες έκαναν την εμφάνιση τους, στην πόλη της Λίμα και βρήκαν τον Che καθισμένο σε μια πολυθρόνα, να χαζεύει προς το παράθυρο, χωρίς όμως να κοιτάζει κάτι στην ουσία. Το βλέμμα του ήταν κενό. Κάπνιζε ένα ακόμα πούρο (το τρίτο) από τα λίγα που του είχαν απομείνει από εκείνη την εξαιρετική κούτα-δώρο που του είχε κάνει ο Findel. Η σκέψη του ήταν στην Ίλντα. Πως στο καλό τον είχε ξεπεράσει σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα (η τελευταία φορά που ειδωθήκανε ήταν πριν από τρία χρόνια) και μάλιστα είχε παντρευτεί άλλον!





Την σκέψη του διέκοψε το τηλέφωνο που χτύπησε στην reception. Ναι, οι τοίχοι ήταν τόσο λεπτοί σε αυτό το πανδοχείο, που ακούγονταν όλα. Και όταν λέμε όλα, το εννοούμε. Το τηλέφωνο σπάνια χτυπούσε και ακόμα πιο σπάνια το απαντούσε κάποιος. Αυτή τη φορά όμως απαντήθηκε από την γριά που έμενε όλη τη νύχτα ξάγρυπνη στην είσοδο του πανδοχείου. Ήταν η ώρα που έφευγε για να συνεχίσει την βάρδια η κόρη της, μια 45άρα γυναίκα που είχε έναν από τους πιο αποτυχημένους γάμους στην ιστορία της πόλης. Ανάμεσα στα λόγια που ανταλλάξανε, ακούστηκε και το όνομα του Che. Το όνομα του! Σηκώθηκε από την πολυθρόνα, ενώ το πούρο κρεμόταν μισοσβησμένο στο στόμα του και κατευθύνθηκε νωχελικά προς την πόρτα. Ακόμα η 45άρα βρισκόταν στη μέση της σκάλας, αλλά αφού ο Che άνοιξε την πόρτα δεν δοκίμασε να ανέβει περισσότερο. Του είπε πως τον ζητάνε στο τηλέφωνο.



Ο Che κατέβηκε τη σκάλα και απάντησε στο τηλέφωνο. Η φωνή στην άλλη άκρη ήταν γυναικεία. Ήταν... ναι διάολε, ήταν η Ίλντα!
- Che? τι κάνεις;
- Ίλντα! Μα...πως με βρήκες;
- Με πληροφόρησαν ότι είσαι στην πόλη. Πρέπει να σε δω. Πότε θα μπορέσεις;
- Όποτε θες Ίλντα. Εγώ... δεν έχω τίποτα να κάνω.
- Εκτός από μια συνάντηση, ε;
Ο Che έμεινε αποσβολωμένος.
- Ναι, μια συνάντηση που έχω γύρω στις 11:00... Μα που το ξέρεις;
- Έχω και εγώ τις πηγές μου. Λοιπόν, δεν θα πάω δουλειά σήμερα, θα τηλεφωνήσω ότι είμαι άρρωστη. Θα συναντηθούμε σε λίγο στην πλατεία libertadores. Ρώτα και θα σου πούνε που είναι. Δεν σε φοβάμαι εσένα, θα τη βρεις...
Μια υπόνοια γέλοιου πέρασε από την γραμμή του τηλεφώνου.
- Εντάξει Ίλντα. Σε λίγο θα είμαι εκεί.



Ο Che έκλεισε το τηλέφωνο, έτρεξε να πλυθεί λιγάκι, έριξε κάτι πιο καλό (από τα λίγα ρούχα που είχε) επάνω του και έφυγε με προορισμό την πλατεία libertadores. Αφού ρώτησε δύο ? τρείς περαστικούς για να τον κατευθύνουν, έφτασε στην επιβλητική πλατεία. Δύο αγάλματα στόλιζαν την κατάλευκη πλατεία στις δύο άκρες της. Το ένα απεικόνιζε μια γυναίκα με ανοιχτά τα χέρια η οποία αντίκριζε το άλλο άγαλμα το οποίο απεικόνιζε έναν άνδρα ο οποίος κράδαινε μια σημαία. Ο Che κοίταζε γύρω του με αγωνία για να εντοπίσει την Ίλντα. Δεν την έβλεπε. Βασικά δεν έβλεπε καμία γυναίκα εκεί γύρο. Ήταν πολύ πρωί ακόμα και στην πλατεία υπήρχαν μόνο άντρες οι οποίοι πήγαιναν στην δουλειά τους με το λεωφορείο το οποίο περνούσε από εκεί.



Ξαφνικά ένας πιτσιρικάς με μια σχολική τσάντα στον ώμο, έτρεξε προς το μέρος του Che. «Κύριε, κύριε, εκείνη η κυρία...» είπε και έδειξε με το χέρι του προς ένα καφέ απέναντι από την πλατεία «...σας περιμένει» συνέχισε ο μικρός και μετά έφυγε για να προλάβει το σχολικό. «Είναι απίθανο να είναι γιος της Ίλντας» σκέφτηκε ο Che «αυτός φαινόταν τουλάχιστον 12 χρονών και επίσης δεν θα έλεγε την μάνα του ?κυρία?» συνέχισε την σκέψη του και ησύχασε. Φόρτωσε ένα τεράστιο χαμόγελο το στόμα του και πλησίασε την καφετέρια. Η Ίλντα, εντυπωσιακή όπως τότε, σηκώθηκε να τον προϋπαντήσει. Φορούσε ένα ολόλευκο φόρεμα, το οποίο τόνιζε με ιδιαίτερο τρόπο τις καμπύλες της, κάνοντας όλους τους αρσενικούς να νιώσουν την καρδιά τους να χτυπάει δυνατά. Η Ίλντα άπλωσε τα χέρια της και αγκάλιασε τον Che. Ενώ ο Che είχε υποσχεθεί στον εαυτό του να κρατηθεί όσο πιο τυπικός μπορούσε (άλλωστε η Ίλντα ήταν παντρεμένη τώρα), δεν αντιστάθηκε στην αγκαλιά αυτή και μάλιστα κράτησε ίσως περισσότερο από όσο και οι δύο τους θα ήθελαν. Μετά από μερικές στιγμές έκατσαν στο τραπέζι και παράγγειλαν καφέ. Η συζήτηση ήταν έτοιμη να αρχίσει...



- Che, πάνε τρία χρόνια...
- Ναι, Ίλντα, τρία ολόκληρα χρόνια.
- Άκουγα τα νέα σου διαρκώς. Μου τα έλεγαν όλα με το νι και με το σίγμα.
- Χαίρομαι, Ίλντα, γιατί εγώ δεν είχα ακούσει τίποτα για σένα, μέχρι την τελευταία μέρα μου στην Κούβα!
- Συγνώμη, Che... Έπρεπε να σβήσω τα ίχνη μου.
- Και γιατί αυτό;
- Είναι πολύ μεγάλη ιστορία... Κάποια μέρα που θα έχουμε περισσότερο χρόνο θα στην διηγηθώ, στο υπόσχομαι. Τώρα τι θα κάνεις; Έχεις κάτι στο μυαλό σου; Λεφτά έχεις;
- Ίλντα, ήρθα εδώ για έναν χαζό σκοπό, ο οποίος απέτυχε παταγωδώς. Πρέπει όμως να βρω μια δουλειά οπωσδήποτε...
- Τι σκοπό;
- Μεγάλη ιστορία...Μια μέρα θα στην διηγηθώ, αλλά αντίθετα με εσένα, εγώ δεν υπόσχομαι τίποτα...
- Καλά, όπως νομίζεις. Όσον αφορά για δουλειά, μπορώ να σε βοηθήσω. Έχω κάποιες διασυνδέσεις.
- Αυτό είναι καλό. Τι έχεις κατά νου;
- Να σου πω καταρχάς πως έχουν τα πράγματα εδώ στο Περού. Μπορεί αρχικά να φαίνονται όλα μέλι γάλα, αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι. Δεν ξέρω αν μίλησες με κάποιον άνθρωπο ή παράγοντα του ποδοσφαίρου όσες μέρες είσαι εδώ...
- Όχι, δεν έχω μιλήσει με κανέναν. Μόνο με τον Fernando, τον σύνδεσμο του Findel Balstro στην Λίμα.
- Ναι, τον ξέρω...
Είπε η Ίλντα και χαμογέλασε. Ύστερα συνέχισε
- Η ιστορία εδώ, δεν έχει και μεγάλες διαφορές από τις καταστάσεις που συνάντησες στην Κούβα...
- Δηλαδή;
- Υπάρχει μια ομάδα που προσπαθεί να σηκώσει κεφάλι, αλλά δεν την αφήνουν. Μια ομάδα που στηρίζει την ελευθερία του ποδοσφαίρου και τους παίχτες που δεν είναι πλέον μισθοφόροι. Αυτή η ομάδα λοιπόν πάντα βρίσκει κάτι να την σταματάει. Είτε αυτό λέγετε διαιτησία, είτε συνομωσία.
- Μάλιστα... Και προφανώς ίσως χρειάζονται την βοήθεια μου, ε;
- Όχι ίσως, είσαι ο μοναδικός που μπορεί να τα καταφέρει!
- Ωραία, τώρα έχει προπονητή;
- Εδώ είναι το θέμα... Ο πρόεδρος της ομάδας εθελοτυφλεί! Δεν θα έχεις την βοήθεια του δηλαδή, όπως είχες του Balstro. Ο πρόεδρος πιστεύει ότι οι προπονητές του έχουν κάνει λάθη και τους καθαρίζει τον έναν μετά τον άλλον. Εδώ πρέπει να κερδίσεις ένα πολύ μεγάλο στοίχημα!
- Δύσκολα μου βάζεις...
- Δύσκολα ναι, αλλά τώρα είναι η μεγάλη ώρα, καθώς από την ομάδα μόλις απολύθηκε ο προπονητής της!
- Αχα! Άρα η ποιό μεγάλη ώρα είναι τώρα! Μα δεν μου είπες ακόμα, πως λέγετε η ομάδα;
- Sporting Cristal.
- Και πως θα γίνει η επαφή;
- Πήγαινε συνάντησε τον Fernando σήμερα. Θα έχει μαζί του περισσότερες πληροφορίες. Άκουσε τον και δεν θα χάσεις. Τώρα όμως πρέπει να φύγω... Θα τα ξαναπούμε, ελπίζω σύντομα.




Sporting Cristal, Fernando, Ίλντα...Σκέψεις που τριγυρίζουν το μυαλό του Che. Κοίταξε το ρολόι της καφετέριας. Η ώρα είχε πάει 10:30 «Σε 30 λεπτά έχω συνάντηση με τον Fernando σχεδόν στην άλλη πλευρά της πόλης! Πρέπει να βιαστώ...»

Λίμα - Περού

Ο Findel είχε φροντίσει να δώσει χρήματα στον Che κατά την αποχώρηση του από την Κούβα. Δεν ήταν κανένα τεράστιο ποσό, αλλά ήταν ικανό να βγάλει το ταξίδι του και να έχει κάποια χρήματα στην τσέπη για τις πρώτες του μέρες διαμονής στην Λίμα. Βέβαια είχαν υπολογίσει χωρίς τον ξενοδόχο...

Στα σύνορα από το Μεξικό προς τον Παναμά βρήκαν έναν παλιό γνώριμο. Ένας από τα τσιράκια του Γκολάρα μετά την κατάρρευση του δικτάτορα του Κουβανικού ποδοσφαίρου και την φυγή του από την Κούβα, έπιασε δουλειά ως συνοροφύλακας στο Μεξικό. Για κακή τύχη του Che, έπεσε πάνω του! Το τσιράκι του Γκολάρα εκβίασε τον Che και τελικά ο ήρωας της ιστορίας μας, αναγκάστηκε να πληρώσει ένα σημαντικό ποσό για να περάσει τα σύνορα, χάνοντας πολλές ώρες σε εκείνο το σημείο. Φυσικά ο Che μόνο σίγουρος δεν μπορεί να είναι ότι το τσιράκι δεν θα πάει να "πουλήσει" αυτή την πληροφορία στον Γκολτίστα. Έτσι έπρεπε να βιαστεί και να φροντίσει να μην αφήσει άλλα ίχνη πίσω του.

Εξαντλημένος και ταλαιπωρημένος, ο Che έφτασε στην Λίμα. Το πρώτο πράγμα που έκανε, ήταν να τηλεφωνήσει σε ένα από τα τηλέφωνα που του έδωσε ο Findel για να βρει κάπου να κοιμηθεί. Μέσα σε λίγη ώρα βρισκόταν ήδη στο δωμάτιο ενός πανδοχείου, το οποίο δεν το χαρακτηρίζεις και το πλουσιότερο της πόλης. Ήταν πανδοχείο όπου οι άπιστοι σύζυγοι έφερναν τις πόρνες που ψωνίζανε από τις γύρω περιοχές για να κάνουν τα τερτίπια τους. Εκείνη την στιγμή όμως, ήταν το λιγότερο που ένοιαζε τον Che. Ήθελε απλά ένα κρεββάτι!

Την επόμενη ημέρα, ο Che κατέβηκε και τηλεφώνησε από το τηλέφωνο του πανδοχείου στον σύνδεσμο του Findel. Τον σημαντικότερο ίσως άνθρωπο που θα τον βοηθούσε σε αυτή τη πόλη. Στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν ένας Fernando. Ο τελευταίος μόλις κατάλαβε με ποιόν συνομιλούσε και ποιός τον έστελνε, άλλαξε τον τόνο της φωνής του από απότομο, σε πολύ ενθουσιώδεις και γλυκό. Περίμενε έναν άνθρωπο σαν τον Che στην χώρα του, όπως περιμένει το άγριο γρασίδι στα λιβάδια του Περού της πρώτες σταγόνες βροχής!




Διευθετήθηκε συνάντηση μεταξύ των δύο ανδρών. Ο Che χάζευε το τηλέφωνο του φυσικοθεραπευτηρίου. Ήταν έτοιμος να τηλεφωνήσει, αλλά ένα αίσθημα μάλλον ντροπής τον κατέκλυσε. Είχε πολύ καιρό να ακούσει την Ίλδα. Θα τον καταλάβαινε; Θα ένιωθε ακόμα όπως νιώθει αυτός για αυτήν; Απορίες που έκαναν τον Che να διστάζει να τηλεφωνήσει. Τελικά μετά από μια μεγάλη μάχη μέσα του, κυριάρχησε ο δισταγμός. Έφυγε και πήγε να βρει το καφέ στο οποίο είχε δώσει το ραντεβού του με τον Fernando.



 
Η γνωριμία του Fernando με τον Che κράτησε πολλές ώρες. Οι ερωτήσεις έδιναν και έπαιρναν. Ο Che όμως ακόμα δεν είχε κάνει την κρίσιμη ερώτηση. "Που είναι το φυσικοθεραπευτήριο στο οποίο πιθανόν να δουλεύει η Ίλδα;". Δεν του έβγαινε. Έφτασε πολλές φορές στην άκρη του στόματος του, όμως όλο κοβόταν και τελικά ρωτούσε κάτι άσχετο. Ο δισταγμός ακόμα κυρίευε έναν άνδρα σαν τον Che.



Μετά από ώρα ο Fernando έδωσε κάποια χρήματα στον Che και του όρισε νέο ραντεβού για την επόμενη ημέρα. Ο Che είχε όλο το απόγευμα μπροστά του για να εξερευνήσει την πόλη. Ο Fernando του είχε πει αρκετά σημαντικά πράγματα, όμως ελάχιστα είχε κρατήσει. Ο Che ένιωθε ότι έπρεπε να βρει την Ίλδα και πλέον είχε την ευκαιρία να το κάνει μόνος του. Βγήκε από το καφέ και περίμενε να απομακρυνθεί ο Fernando. Πλησίασε έναν εφημεριδοπώλη, κάπως ηλικιωμένο, ο οποίος καθόταν σε μια σκιά στη γωνία του δρόμου όπου βρισκόταν το καφέ. Ρώτησε αν ήξερε κάποιο φυσικοθεραπείο εκεί κοντά. Ο εφημεριδοπώλης του απάντησε πως υπήρχε ένα πίσω από την οδό Gutierez. Αφού πήρε τις πληροφορίες για το πως να φτάσει εκεί, ο Che ξεκίνησε την αναζήτηση του.

Λίγη ώρα μετά βρισκόταν απέναντι από το φυσικοθεραπευτήριο. Κοιτούσε την ταμπέλα του και προσπαθούσε να διακρίνει το τηλέφωνο που έγραφε. Έβγαλε το χαρτάκι που του είχε δώσει ο Findel και κοίταξε το πίσω μέρος του. Εκεί έγραφε τα ίδια νούμερα! Ο Che ένιωθε πολύ τυχερός που με την πρώτη του προσπάθεια πέτυχε αυτό ακριβώς που έψαχνε! Πλησίασε και μπήκε μέσα. Πήγε απευθείας στην reception όπου ρώτησε αν δουλεύει εκεί κάποια κοπέλα με το όνομα Ίλδα. Η receptionist του απάντησε καταφατικά. Η καρδιά του Che σκίρτησε από χαρά! Ρώτησε με ενθουσιώδες ύφος αν είναι εδώ τώρα, αλλά προς κακή του τύχη η receptionist του απάντησε πως όχι, είχε φύγει για μεσημέρι.




Ο Che στεναχωρήθηκε με την 2η απάντηση, αλλά δεν έχασε το κέφι του. Είχε πετύχει διάνα! Έκανε να φύγει, αφού ευχαρίστησε την κοπέλα, όμως ενώ γύρισε την πλάτη του και αντίκρισε την έξοδο, η receptionist τον ρώτησε:
- Έχετε κάποια συγγένεια; Να της πω ότι περάσατε;
- Ε; Όχι, όχι δεσποινίς δεν έχουμε συγγένεια.
- Τότε, θέλετε να της πω κάτι;
- Ε, να ... πείτε της ότι πέρασε ο Che. Μπορώ να αφήσω ένα τηλέφωνο να της το δώσετε;
- Ναι, φυσικά. Απλά...
- Απλά; Τι; Σας δυσκολεύω; Αν είναι έτσι, δεν πειράζει. Να περάσω εγώ κάποια άλλη στιγμή να την δω.
- Όχι, όχι, δεν είναι εκεί το πρόβλημα. Να ... ξέρετε, δεν ξέρω πόσο καιρό έχετε να δείτε την Ίλντα, ή πόσο καλά την ξέρετε, αλλά ίσως αυτό να μην αρέσει στον άντρα της...
Το νέο αυτό έπεσε σαν κεραμίδα στο κεφάλι του Che. Η Ιλντα, η αγαπημένη του Ίλντα είναι ... παντρεμένη!   

Che Ballara - Η συνέχεια

Ο Τσε καθόταν αναπαυτικά στην πολυθρόνα του σπιτιού του και κάπνιζε ένα από τα καλύτερα πούρα Αβάνας, δώρο του Φιντέλ για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Ο Τσε σκεφτόταν το μέλλον της ομάδας, η οποία έχοντας πλέον την ελευθερία από την κατάρα του καθεστώτος του Γκολτίστα. Η απώλεια του τίτλου από την ομάδα του δικτάτορα, σε συνδυασμό με την κατάκτηση του από την μικρή επαναστατική ομάδα, έφερε την επανάσταση στην Κούβα και διώχτηκαν όλοι όσοι είχαν σχέση μαζί του από την προεδρία της Κουβανής ομοσπονδίας και όχι μόνο.


Ο Τσε καθόταν και απολάμβανε τα σχέδια που έκανε ο καπνός, βγαίνοντας από το στόμα του. Σκεφτόταν μεταγραφές. Σκεφτόταν βελτίωση όχι μόνο της δικής του ομάδας, αλλά και ολόκληρου του πρωταθλήματος. Σκεφτόταν πράγματα πρωτοποριακά για μια μικρή χώρα όπως η Κούβα. Η πόρτα χτύπησε, διακόπτοντας τις σκέψεις του. Ο Τσε, με ένα ύφος φανερά ενοχλημένο από την διακοπή των ονείρων του, κράτησε το πούρο με τα δόντια του και σηκώθηκε να ανοίξει. Πριν σηκωθεί καλά καλά όμως, ακολούθησε και δεύτερο χτύπημα στην πόρτα, πιο επίμονο και πιο νευρικό αυτή τη φορά. Ο Τσε κατάλαβε ότι κάτι σοβαρό είχε συμβεί και ξύπνησε τελείως από τον «λίθαργο» του.




Με δύο σάλτα έφτασε στην πόρτα και την άνοιξε. Ήταν ένας από τους βοηθούς του στην ομάδα, συγκεκριμένα ο προπονητής τερματοφυλάκων, Sanchez.
-Αφεντικό, πρέπει να τα μαζέψεις και να εξαφανιστείς. ?Η μάλλον, χωρίς να τα μαζέψεις καν! Απλά εξαφανίσου!
Ο Τσε γούρλωσε τα μάτια από έκπληξη. Είχε καιρό κάποιος να του πει τέτοια λόγια, είχε σχεδόν ξεχάσει πως είναι να απειλείται κάποιος.
-Τι έγινε Sanchez; Τι τρέχει;
-Αφεντικό, έρχονται να σε σκοτώσουν! Ο Γκολτίστα έβαλε δολοφόνους να σε καθαρίσουν. Δεν του έχει κάτσει καλά αυτό που του έκανες...
-Ο Φιντέλ; Αυτός δεν απειλείται; Ρώτησε με αγωνία ο Che.
-Φυσικά και απειλείται. Τον ξέρεις όμως τον Φιντέλ, θα εξαφανιστεί μέσα στα δάση και ούτε εμείς δεν θα μπορούμε να τον βρούμε. Πάντως μέχρι τώρα είναι ήρεμος και σε περιμένει να πας από το σπίτι του, για να σε δει.
-Ριψοκίνδυνο αυτό, αν μας πετύχουν και τους δύο μαζί;
-Το ξέρω Che, αλλά ο Findel δεν αλλάζει εύκολα γνώμη. Σε θέλει να πας εκεί τώρα αμέσως. Κάθε στιγμή που περνάει είναι πολύτιμη!




Ο Che δεν πήρε απολύτως τίποτα μαζί του. Απλά έκλεισε την πόρτα και ακολούθησε τον Sanchez. Λίγο μετά φτάσανε στο σπίτι του Findel. Το σπίτι του προέδρου ήταν απομακρυσμένο από κάθε μορφή πολιτισμού, όπως ήταν όλα τα σπίτια του μεγάλου αυτού ηγέτη στην ζωή του. Ο Che μπήκε στο σαλόνι του διώροφου σπιτιού και περίμενε τον Findel να εμφανιστεί. Χάζευε τη φωτογραφία από τους πανηγυρισμούς του πρωταθλήματος. Φαινόταν τόσο χαρούμενος σε αυτή τη φωτογραφία ο Findel Balstro. Αυτό έκανε τον Che να φουσκώνει από υπερηφάνεια. Έκανε τον Balstro, τον δάσκαλο του, χαρούμενο...

-Che... Ακούστηκε η βαθειά φωνή του Findel, ο οποίος κατέβαινε την σκάλα με χαρά, βλέποντας τον νεαρό προπονητή.
-Findel... Ανταποκρίθηκε ο Che χαμογελώντας. Παρά τον κίνδυνο που διέτρεχαν και οι δυο τους, η χαρά που ένιωθαν και οι δύο για την αντάμωση τους δεν μπορούσε να κρυφτεί. Αγκαλιαστήκαν θερμά όταν ο Findel είχε φτάσει πια στον κάτω όροφο.


Ο Che κοίταξε τον Findel και τον ρώτησε:
- Τι θα κάνουμε Findel; Που θα πάμε να κρυφτούμε;
- Αχ, μικρέ μου Che. Μικρέ μου επαναστάτη... Δυστυχώς, δεν μπορείς να κρυφτείς αυτή τη φορά. Ο Goltista σε έχει βάλει στο μάτι για τα καλά. Σε θέλει νεκρό και όπου και να κρυφτούμε, θα μας βρει. Πρέπει να φύγεις από τη χώρα.
- Ωραία, και που θα πάμε;
- Δεν κατάλαβες Che. Εσύ να φύγεις από τη χώρα. Εγώ θα μείνω!
- Τι είναι αυτά που λες Findel; Δεν πρόκειται να σε αφήσω! Ή θα φύγουμε μαζί, ή θα πεθάνουμε μαζί!
- Che... με ξέρεις εμένα. Δεν μπορώ να αφήσω την Κούβα. Μην μου το ζητάς αυτό! Η Κούβα είναι το οξυγόνο μου. Αν φύγω από εδώ θα είναι σαν να έχω πεθάνει. Οπότε το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Εσύ όμως...εσύ έχεις πολύ μέλλον μπροστά σου. Αυτό που έκανες στην μικρή μας χώρα, μπορείς να το κάνεις και αλλού. Αυτό είναι γραπτό να κάνεις! Φύγε Che, εγώ θα κρυφτώ κάπου και θα τα καταφέρω. Με ξέρεις εμένα.
- Σε ξέρω δάσκαλε, σε ξέρω. Λυπάμαι πάρα πολύ που θα σε αφήσω. Και δεν έχω την παραμικρή ιδέα που να πάω τώρα. Μέχρι πριν από λίγη ώρα σκεφτόμουν το μέλλον μου εδώ στην Κούβα και ξαφνικά όλα ήρθαν ανάποδα. Ξανά κυνηγημένος...
- Όσο γι αυτό έχω φροντίσει εγώ, Che.
- Τι φρόντισες δηλαδή;
- Θα πας κάπου που η καρδιά σου θα κάνει φτερά μόλις το ακούσει!


- Δηλαδή; Μην μιλάς με γρίφους Findel, δεν είναι η κατάλληλη ώρα!
- Έχεις δίκιο, μου αρέσει όμως να σε πειράζω, μικρέ. Θυμάσαι που μου διηγήθηκες το πέρασμα σου από το Ελ Σαλβαδόρ και τη περιπετειούλα σου με την εκείνη την γιατρό από το Περού, την Ίλδα;
Ο Che ακούγοντας το όνομα της Ίλδα γούρλωσε τα μάτια και ήταν έτοιμος να πηδήξει από την χαρά του.
- Βρήκες την Ίλδα;! Φώναξε όλος χαρά.
- Όχι ακριβώς, αλλά είμαι στα ίχνη της. Άκουσα από τριπλο-διασταυρωμένες πηγές ότι η Ίλδα επέστρεψε στο Περού. Εκεί λοιπόν θα πας και θα την βρεις. Ορίστε...
Είπε ο Findel και έβγαλε ένα χαρτάκι από την τσέπη του πουκαμίσου του.
- ... εδώ έχει όσα στοιχεία χρειαστείς. Είναι το τηλέφωνο και η διεύθυνση του συνδέσμου μου στο Περού, καθώς και μερικά τηλέφωνα ατόμων που μπορούν να σε φιλοξενήσουν. Στο πίσω μέρος είναι το τηλέφωνο ενός φυσικοθεραπευτηρίου. Πιστεύω ότι η Ίλδα είναι εκεί!
- Ευχαριστώ Findel, πραγματικά έκανες ότι μπορούσες για εμένα, μεγάλε δάσκαλε!
Οι δύο άντρες αγκαλιαστήκαν σφιχτά για τον αποχωρισμό τους. Ήξεραν ότι δεν θα ξαναέβλεπε ο ένας τον άλλον, τουλάχιστον όχι σύντομα.


Ο Che κατέβηκε στο λιμάνι και έφυγε με πλοίο που τον περίμενε αποκλειστικά για να τον πάρει στο Μεξικό. Από εκεί ταξίδεψε νότια φτάνοντας μετά από μερικές μέρες στο Περού. Προορισμός του ήταν η Λίμα...

Playoff!

Τελευταίοι δύο αγώνες λοιπόν για την λήξη της κανονικής περιόδου του πρωταθλήματος. Η Granma έχει την μια και μοναδική ευκαιρία που έψαχνε τόσο καιρό για να κάνει την επανάσταση της. Ο Che ήταν πολύ αισιόδοξος ότι θα το καταφέρει. Πιο επιφυλακτικός εμφανιζόταν ο Φιντέλ Μπάλστρο, ενώ ο Ρώσσος "και καλά" επενδυτής είχε εξαφανιστεί από προσώπου γης...

2 νίκες ήθελε η Granma, 2 νίκες κατά των δύσκολων αντιπάλων της για την 4η θέση! 2 παιχνίδια πραγματική σφαγή...

Τα playoffs έφτασαν. Η Granma με ένα ματ στο τέλος του πρωταθλήματος κατόρθωσε και χώθηκε μέσα στις 4 κορυφαίες ομάδες του πρωταθλήματος. Ο Φιντέλ ήταν τόσο χαρούμενος που έκανε για πρώτη φορά την εμφάνιση του στο προπονητικό της Granma, φεύγοντας για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια από τις κρυμμένες στη ζούγκλα σκηνές του. Ο Τσε περίμενε το κάτι παραπάνω όμως. Το πρόγραμμα τον ευνοούσε. 2 παιχνίδια στην έδρα της Granma από τα 3 που θα δώσει συνολικά. Το 3ο βέβαια είναι στην πιο δύσκολη έδρα της πολύ καλής φέτος Villa Clara, η οποία όμως ΔΕΝ έχει καυτή έδρα! Η Granma έχει μια τεράστια ευκαιρία να πάρει το πρωτάθλημα και να κυρήξει ως επιτυχής την επανάσταση της!

1ο παιχνίδι στο Estadio Conrado Benitez στην πόλη Bayamo, έδρα της επαναστατικής ομάδας, εναντίων της πρωτοπόρου στην κανονική περίοδο, Ciudad Habana.

Ισοπεδωτική η Granma! Μόνο 1-0 έληξε ο αγώνας, αλλά οι επαναστάτες είχαν χαμένο πέναλτι, 12 σουτ έναντι του μόλις ενός της Ciudad, αλλά και τον Rojas τραυματία. Απώλεια για το πολύ δύσκολο επόμενο παιχνίδι.



2ο παιχνίδι στην Santa Clara με αντίπαλο την πολύ επικίνδυνη Villa Clara, η οποία κέρδισε και αυτή την 1η αγωνιστική την ομάδα του Γκολάρα!!! Τη νίκη της Villa αυτή ο Τσε την έλαβε ως μια «αφύπνιση» και άλλων ομάδων απέναντι στον δικτάτορα.

Χαμένο πέναλτι στην αρχή για την Granma!!! 2ο στα playoff. Από εκεί και μετά πήρε την πρωτοβουλία η Villa ως περίπου το 70ο λεπτό, χωρίς να τα καταφέρει όμως να σκοράρει. Μην σας ξεγελάνε τα 12 σουτ της Granma, μετά το 70? ο Τσε έδωσε σαφή εντολή για shoot on sight, μήπως μπει κάποιο και κλέψει το ματς, οπότε τα σουτ γινόντουσαν πραγματικά από παντού!

Οι δύο αυτές ομάδες προηγούνται με 4 βαθμούς, με την Granma όμως να έχει καλύτερο συντελεστή τερμάτων. Μία νίκη την τελευταία αγωνιστική απέναντι στην Santiago de Cuba του μισητού Γκολάρα, και ο τίτλος είναι δικός μας!!!



Η Santiago μετά την ήττα από τη Villa Clara την πρώτη αγωνιστική, παραχώρησε ισοπαλία στην Ciudad και έμεινε οριστικά εκτός στόχου, εκτός βέβαια αν ευνοηθεί από καμία περίεργη ισοβαθμία και βγει πρωταθλήτρια από το πουθενά. Για να γίνει αυτό πρέπει να κερδίσει την Granma, όπως και να κερδίσει η Ciudad της Villa Clara ώστε να ισοβαθμήσουν όλες οι ομάδες στους 4 βαθμούς και εκεί να παιχτεί στα χαρτιά το πρωτάθλημα, όπου όλοι ξέρουμε ποιος θα το κερδίσει? Αλλά συζητάμε χωρίς τον ξενοδόχο, τον Τσε!


Καμία τύχη δεν είχε στον αγώνα η Santiago! Η Granma έκανε ένα ακόμα υπέροχο παιχνίδι και πήρε αυτό που της άξιζε! Το γκολ του Aroyo στο 38 ήταν αρκετό για να χαρίσει τον τίτλο στους επαναστάτες. Την ίδια ώρα η Villa Clara έχασε από την Ciudad όλα πήγαν πρίμα για τον Τσε και την Γκράνμα!


Δηλώσεις του Che Ballara μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος:

-Τσε, τα καταφέρατε!
-Ζούμε μαγικές στιγμές! Η ομάδα μου έτριξε τα δόντια σε όλους εκεί έξω που μας αμφισβήτησαν.

-Φήμες λένε για παραίτηση του Γκολάρα. Τι έχετε να πείτε για αυτό;
-Οι σκληροί ηγέτες παραιτούνται μόνο για να γίνουν οι νέοι ηγέτες σκληροί?

-Τελικά αποδείξατε αυτό που θέλατε;
-Φυσικά. Όταν μια ομάδα αποτελείτε από παίχτες που παίζουν για τη φανέλα, για το έμβλημα της ομάδας τους, για την σημαία της χώρας τους, τότε αυτοί έχουν περισσότερες πιθανότητες να κερδίσουν, παρά ένα μάτσο μισθοφόρους. Το δείξαμε σε όλους. Αυτό που με χαροποίησε ιδιαίτερα, ήταν ότι είδα και άλλες ομάδες να ακολουθούν το παράδειγμα μας! Η Villa Clara διεκδίκησε το πρωτάθλημα ισάξια με εμάς. Και ίσως της άξιζε παραπάνω από εμάς! Αλλά αν το έπαιρνε η Villa και όχι εμείς, τότε δεν θα γινόταν αυτό που γίνεται σήμερα?

-Τσε, τώρα τι ακολουθεί;
-Τίποτα. Απολύτως τίποτα! Το έργο μου εδώ τελείωσε. Πλέον αφήνω την Κούβα ελεύθερη από παράγκες και μισθοφόρους. Την αφήνω χωρίς δικτάτορες και κατακτητές. Πολλοί με είπαν κυνηγό της περιπέτειας. Και τέτοιος είμαι, με μία διαφορά όμως: είμαι ένας κυνηγός ο οποίος ρισκάρει την ζωή του για να αποδείξει τις αξίες του.

Ο Κόσμος Ξυπνάει

Μέσα στην εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων, ο Φιντέλ Μπάλστρο φώναξε τον Τσε Μπαλάρα σε μια από τις γνώριμες σκηνές του που έστηνε σε περιοχές όπου δεν μπορούσε ο ανθρώπινος νους να φανταστεί. Σκοπός του βέβαια ήταν να μην ανακαλυφθεί από τον Γκολτίστα και τους σατανικούς συνεργάτες του...

Ο Τσε έφτασε στην σκηνή, που ακόμα και αυτός μετά δυσκολίας ανακάλυψε.  

Ο Φιντέλ καθόταν πολύ προβληματισμένος...

-Τσε, έχουμε πρόβλημα. Η επανάσταση δεν πηγαίνει καλά...
-Το ξέρω Φιντέλ. Το βλέπω... Αλλά τα πράγματα θα φτιάξουνε, amigo. Οι 2 αργεντίνοι που έφερα, θα μας δώσουν άλλον αέρα. Κάνε λίγη υπομονή και θα δεις...
-Μακάρι Τσε, γιατί περίμενα πολλά περισσότερα από εσένα...
-Amigo, ο πόλεμος που έχουμε κηρύξει, δεν είναι παιχνίδι. Πρέπει να χάσουμε, να στερηθούμε, να πονέσουμε, για να νιώσουμε μετά την γλύκα της νίκης! Κάνε λίγη υπομονή και όλα θα φτιάξουν. Και αν δεν φτιάξουν, τότε θα πεθάνω με την γλύκα ότι προσπάθησα.

Ο δεύτερος γύρος είχε ξεκινήσει και αυτοί που πιστεύουν έστω και στο ελάχιστο στην επανάσταση, περιμένουν να την δουν να υλοποιείται. Η Granma έχει δύσκολο έργο. Αλλά στόχος της από εδώ και πέρα είναι μόνο νίκες για να προλάβει την 4άδα.

Η Granma έκανε έναν πολύ καλό μήνα με 2 νίκες και μία ισοπαλία και μείωσε τη διαφορά της από τον 4ο στους 4 βαθμούς μόνο! Αλλά θα προλάβει τα play off;

Απρίλης 2010

Απρίλης; Μα τι έγινε; Στον Γενάρη δεν είχαμε αφήσει την ιστορία;
Ναι, αλλά από τη στιγμή που ο Τσε έβαλε το κεφάλι μέσα και άρχισε δουλειά-δουλειά για να καταφέρει τον στόχο του, σταμάτησε να κάνει δηλώσεις κάθε μήνα. Τώρα όμως έχουν απομείνει μόνο 2 παιχνίδια για να τελειώσει το πρωτάθλημα και να αρχίσουν τα play-offs. Έτσι ήταν αναγκασμένος να βγει να μιλήσει. Αλλά ας δούμε τα αποτελέσματα:

Συνέντευξη τύπου:

-Τσε, ο Φεβρουάριος ξεκίνησε με αντίπαλο την Villa Clara η οποία ήταν δεύτερη στη βαθμολογία. Τελικά αποσπάσατε έναν βαθμό από έναν πολύ δυνατό αντίπαλο.
-Η Villa Clara έχει όντως πολύ δυνατή ομάδα. Αλλά στο συγκεκριμένο παιχνίδι, μάλλον μας υποτίμησε. Αν δεν χάναμε εκείνη την τρελή ευκαιρία στο τέλος, σήμερα θα μιλούσαμε από διαφορετική θέση...

-Τσε, κάνατε 4 νίκες σε 6 παιχνίδια στην συνέχεια! Το περιμένατε αυτό;
-Η δουλειά μας άρχισε να βγαίνει. Φάνηκε στο γήπεδο, λύθηκαν τα πόδια μας και κάναμε ότι είχαμε δουλέψει τόσο καιρό στις προπονήσεις. Τα παιχνίδια που χάθηκαν όμως πόνεσαν.

-Θέλετε να μας τα αναλύσετε ένα-ένα τα παιχνίδια αυτά;
-Εντάξει, η Sancti αν και εκτός έδρας το παιχνίδι, δεν είναι δυνατή ομάδα. Παίξαμε πονηρά και με σέντρες. Εκμεταλλευτήκαμε την κοντή άμυνα τους και στα στημένα τους χτυπήσαμε. Το 0-2 ήταν φυσικό επόμενο.
Με την μισητή Santiago de Cuba, ο Γκολάρα έβαλε πάλι το χεράκι του. Βλέπετε όταν σχεδιάζεις ένα ματς με τις ώρες (πως θα παίξεις, τι θα κάνεις, ποιόν θα μαρκάρεις, που θα χτυπήσεις) και με το που ξεκινάει ο αγώνας, στο 10' βλέπει παίχτης σου κόκκινη κάρτα? Ε, τι να κάνεις από εκεί και ύστερα; Είχαμε και την ατυχία να τραυματιστεί ο Santana και αμέσως μετά η αλλαγή του ο Barello! Αλλαγή στην αλλαγή δεν μου έχει ξανατύχει, τουλάχιστον όχι από τραυματισμούς!
Τα δύο επόμενα παιχνίδια στην έδρα μας με τις Las Tunas και Guantanamo ήταν ξέσπασμα! Η αδικία έπνιγε τους παίχτες μου και έπρεπε κάπου να ξεδώσουν. Αρπάξανε 4 και 3 έκαστος.
Εκεί που λέγαμε ότι πάμε για μεγάλα πράγματα και είχαμε πλησιάσει στους 2 βαθμούς την 4η θέση, ήρθε η σφαλιάρα! Η Ciego de Avila υποτιμήθηκε από τους παίχτες μου... Η ήττα είναι οδυνηρή για τη συνέχεια, καθώς θέλουμε ένα μικρό θαύμα για να τα καταφέρουμε? Με την Industriales απλά κάναμε το καθήκον μας.

-Τα δύο επόμενα (και τελευταία) παιχνίδια που έχετε είναι με αντιπάλους ανταγωνιστές σας για την 4η θέση. Τι προβλέπεται;
-Βλέποντας τη βαθμολογία, η Santiago έχει μπει στα playoffs χωρίς πρόβλημα (ο Γκολάρα τα κατάφερε). Η Holguin λόγω του ότι έχει ένα παιχνίδι περισσότερο, λογικά θα μείνει εκτός. Οπότε παίζεται μεταξύ των τριών μας, δηλαδή εμάς, της Pinar και της Matanzas. Τα πράγματα δεν είναι εύκολα. Αν όμως περάσουμε με νίκη από την Pinar τότε ανοίγει ο δρόμος για την 4άδα!

-Το όνειρο είναι κοντά, Τσε;
-Τα όνειρα δεν πεθαίνουν ποτέ! Η επανάσταση είναι ένα όνειρο που πραγματοποιείται. Μένουν λίγες λεπτομέρειες ακόμα για να υλοποιηθεί! Χαίρομαι που βλέπω το γήπεδο μας να γεμίζει όλο και περισσότερο σε κάθε μας παιχνίδι. Θυμηθείτε πόσος κόσμος ερχόταν στα πρώτα παιχνίδια και θα καταλάβετε ότι ο κόσμος ξυπνάει! 

Τέλος πρώτου γύρου

Μετά την νίκη επί της Guantanamo, το πρόγραμμα της ομάδας του Τσε είναι πιο βατό και προσφέρεται για 2 νίκες! Δύο νίκες που λογικά θα εδραιώσουν τη θέση του Τσε στον πάγκο της ομάδας και δεν θα αφήσει κανένα παράθυρο ανοιχτό στον νέο μεγαλομέτοχο, ώστε να ξανασκεφτεί την θέση του προπονητή.

Μηνιαία Συνέντευξη:

-Τσε, ίσως ήταν ο καλύτερος μήνας σας από τότε που αναλάβατε την ομάδα!
-Χωρίς ίσως. Ήταν! Πήγαμε πραγματικά καλά. Παίξαμε καλή μπάλα και παρά τα μικρά σκορ, αρχίσαμε να αποδίδουμε. Η άμυνα έσφιξε και άρχισαν οι παίχτες μου να μαρκάρουν σωστά. Σημαντικό στοιχείο ότι δεν δεχτήκαμε γκολ αυτό το μήνα. Όταν αρχίσουν να δουλεύουν και οι αυτοματισμοί, θα τρίβετε τα μάτια σας!

-Μήπως στο πίσω μέρος του μυαλού σας πιστεύετε ότι η χρονιά δεν έχει χαθεί και ότι ίσως προλάβετε τα playoffs;
-Πάντα είμαστε αισιόδοξοι. Αν δεν ήμασταν, ποιος θα ήταν ο σκοπός να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε;

-Για πείτε μας αναλυτικά για τα παιχνίδια που παίξατε. Πρώτα με την Ciego. Στο παιχνίδι εκείνο κάνατε τη 2η συνεχόμενη νίκη σας και μάλιστα για πρώτη φορά φέτος.
-Με την Ciego περίμενα ότι η ομάδα θα ήταν λίγο αγχωμένη, κυρίως για τον λόγο που αναφέρατε. Όντως το γεγονός ότι θα κάναμε 2η συνεχόμενη νίκη είχε βαρύνει τα πόδια των παιχτών. Στο ημίχρονο το σκορ ήταν 0-0 και έπρεπε να κάνω κάτι για να τους βγάλω το άγχος. Έτσι τους είπα αυτό: Δεν είναι απλά ένα παιχνίδι, είναι το όπλο της επανάστασης! (It is not just a simple game, it is a weapon of the revolution).

-Και αυτό έφερε το αποτέλεσμα που θέλατε;
-Είδατε στο γήπεδο ότι παρουσιάστηκε άλλη ομάδα! Μπήκαμε και πατήσαμε τον αντίπαλο στο λαιμό! Το 1-0 ήταν πολύ άδικο τελικό αποτέλεσμα. Θα έπρεπε να είχαμε τουλάχιστον ακόμα 2 γκολ.

-Εκτός έδρας με την Industriales τι έγινε;
-Εκεί ήταν τελείως διαφορετικό παιχνίδι. Όλοι οι βοηθοί μου έλεγαν ότι έπρεπε να παίξουμε ανοιχτά με την Industriales γιατί η άμυνα της έμπαζε. Εγώ όμως ήξερα ότι ήταν επικίνδυνη και σε στιγμή ανύποπτη μπορεί να μας έκανε ζημιά. Έτσι εφάρμοσα την τακτική «κλεφτοπόλεμος». Κλέψαμε την μεγάλη νίκη, οι αντίπαλοι δεν μπορούσαν να αντιδράσουν μετά το 0-1, κλείσαμε καλά τους χώρους και κάναμε ένα υπέροχο τρία στα τρία!

-Τσε, το ματς με την Pinar ήταν πολύ δύσκολο. Η Pinar ήταν στην 3η θέση της κατηγορίας. Όλοι πίστευαν ότι θα χάνατε το παιχνίδι. Τελικά όλοι διαψεύτηκαν. Πως το καταφέρατε;
-Η Pinar είναι πολύ καλή ομάδα. Αλλά έχει και αυτή τις αδυναμίες της, όπως όλοι οι αντίπαλοι μας. Οι μισθοφόροι παίχτες όταν δεν τα βρίσκουν όπως τα θέλουν τα πράγματα, τα παρατάνε. Εκεί πατήσαμε και αφού τους καταστρέψαμε το παιχνίδι, τα παρατήσανε. Στο τελευταίο 20λεπτο η Pinar είχε σχεδόν παραδωθεί. Κρίμα που δεν μπορέσαμε να σκοράρουμε εμείς. Η κούραση της υπερπροσπάθειας πρόδωσε τα παλικάρια μου. Αλλά επιφυλασσόμαστε για την συνέχεια!

-Τι βλέπετε για την συνέχεια;
-Έχουμε 2 πολύ δύσκολα παιχνίδια με Ciudad και με Matanzas και ένα που πρέπει πάση θυσία να κερδιθεί, αυτό με την Camaguey. Φυσικά στόχος είναι οι 3 νίκες, αλλά πρέπει να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας!

Τα επόμενα παιχνίδια (και τελευταία του πρώτου γύρου) θα δείξουν αν έχει η ομάδα δυνατότητες για κάτι καλύτερο. Αν δεν τα καταφέρει η Granma να κάνει τις νίκες της, τότε θα χρειαστεί ενίσχυση.
Το πρόβλημα που συνάντησε ο Τσε όμως ήταν ότι παρά τις υποσχέσεις του νέου μεγαλομέτοχου από τη Ρωσία ότι θα βάλει λεφτά στην ομάδα, το μεταγραφικό μπάτζετ παραμένει μηδενικό.

Μηνιαία Συνέντευξη τύπου:

-Ακόμα ένας χαμένος μήνας για την "επανάσταση", Τσε;
-Ήταν ένας αρκετά δύσκολος μήνας. Δεν καταφέραμε αυτό που η καρδούλα μας ήθελε. Η ομάδα χρειάζεται επειγόντως ενίσχυση?

-Και με ποιο τρόπο θα την ενισχύσετε;
-Δυστυχώς χρειαζόμαστε ποιο έμπειρο δυναμικό. Πρέπει να κληθούν ισχυρότερες δυνάμεις από αυτές που διαθέτουμε?

-Θα πάρετε παίχτες από τους αντιπάλους σας;
-Αυτό είναι σχεδόν αδύνατο. Οι αντίπαλοι παίχτες δεν έχουν συνειδητοποιήσει ακόμα πόσο σημαντική είναι η επανάσταση. Ακόμα μας χλευάζουν όποτε πλησιάζουμε κάποιον από αυτούς. Επίσης δεν υπάρχουν χρήματα για τέτοιες κινήσεις.

-Ο νέος πρόεδρος δεν έβαλε λεφτά;
-Όχι! Ήταν κάτι που υποσχέθηκε να κάνει όταν ανέλαβε, αλλά μας άφησε στα κρύα του λουτρού τελικά.

-Και πως θα κινηθείτε;
-Κάλεσα 2 φιλαράκια μου από την Αργεντινή. Ήταν η τελευταία λύση που μπόρεσα να σκεφτώ. 2 πολύ καλούς παίχτες που θα μας βοηθήσουν σε ένα νευραλγικό χώρο.

-Δηλαδή; Σε ποιο χώρο πιστεύεται πως υπάρχει πρόβλημα; Θα μας πείτε τα ονόματα των 2 παιχτών;
-Το κέντρο μας πονούσε. Δεν μάρκαρε, δεν έκοβε, δεν έβγαζε μπαλιές μπροστά. Υπήρχε ένα γενικό πρόβλημα. Οπότε κάλεσα τους 2 αυτούς παίχτες...

-Ας περάσουμε σε ένα σύντομο σχόλιο για τα 3 παιχνίδια που δώσατε τον περασμένο μήνα.
-Δεν έχω πολλά να πω. Χάσαμε κατά κράτος τα δύο εκτός έδρας παιχνίδια και κερδίσαμε μάλλον κατά τύχη το εντός! Αυτό που μπορώ να υποσχεθώ είναι ότι από εδώ και μπρος θα αλλάξουν πολλά! Viva la revolution!!!

Ο Ρώσος πρόεδρος έφτασε!

Τον Οκτώβρη του 2009 έγινε μια σημαντική αλλαγή στην ομάδα. Ο Φιντέλ Μπάλστρο βλέποντας ότι οικονομικά δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει στην ομάδα, παραχώρησε ένα μεγάλο ποσοστό μετοχών στον Ρώσο επιχειρηματία αλλά και φανατικού κομουνιστή, Vladimir Aleshin. Ο Aleshin έριξε αμέσως χρήματα στην ομάδα, αλλά προβλημάτισε έντονα τον Τσε Μπαλάρα, ειδικά όταν του ανακοίνωσε ότι η θέση του είναι «υπό σκέψη». Βλέπετε, τα αποτελέσματα που είχε μέχρι στιγμής η ομάδα δεν μπορούσαν να πείσουν τον Ρώσο ότι ο Τσε πράγματι έκανε για αυτή τη θέση. Παρόλα αυτά ο Μπάλστρο κατάφερε να δώσει μια ακόμα ευκαιρία στον Τσε για να αποδείξει τι μπορεί να κάνει.

Τα παιχνίδια του Οκτώβρη έφερναν την Granma του Τσε να παίζει εκτός με την Las Tunas η οποία ήταν ακριβώς κάτω από την επαναστατική ομάδα στη βαθμολογία και εκτός πάλι με την Guantanamo. Ενδιάμεσα όμως η Granma υποδεχόταν την Santiago de Cuba του μισητού εχθρού Γκολάρα! Ήδη οι οπαδοί είχαν ξεσηκωθεί και περίμεναν πως και πως αυτή την αναμέτρηση;

Μηνιαία Συνέντευξη Τύπου:

-Τσε, ακούστηκε πως ο νέος μεγαλομέτοχος δεν σε θέλει στην ομάδα?
-Αυτό είναι ένα ψέμα. Ο senior Vladimir δεν μου είπε ποτέ πως δεν με θέλει.

-Ναι, αλλά ακούστηκε πως ήδη ψάχνει για αντικαταστάτη σου!
-Δεν γνωρίζω τίποτα τέτοιο. Εγώ συνεχίζω τη δουλειά μου. Αν ο senior Vladimir θελήσει να αποχωρήσω από τις υπηρεσίες της ομάδας, τότε θα το κάνω.

-Για να περάσουμε στα αγωνιστικά της ομάδας. Τον περασμένο μήνα δεν πήγε σχεδόν τίποτα καλά στην ομάδα σας. Είδατε κάποια βελτίωση αυτό το μήνα;
-Είδα πολύ μεγάλη βελτίωση. Η ομάδα έφτασε και σε νίκη επιτέλους. Ελπίζω να συνεχίσουμε σε αυτό το ρυθμό.

-Στο παιχνίδι με τη Las Tunas όμως, που θα έπρεπε να πάρετε κάτι περισσότερο, δεν το καταφέρατε.
-Το συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν μια συνέχεια των κακών εμφανίσεων που είχαμε τον περασμένο μήνα. Δεχτήκαμε το γκολ πολύ γρήγορα, μόλις στο 12ο λεπτό και δεν καταφέραμε να αντιδράσουμε στο 1ο ημίχρονο. Στην επανάληψη τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά, αλλά αποτύχαμε να φτάσουμε στην ισοφάριση?

-Στον αγώνα με την Santiago de Cuba τι έγινε;
-Η Santiago και ο Γκολτίστα ήρθαν στο γήπεδο μας με σκοπό να κερδίσουν με κάθε τρόπο! Τα 2 πέναλτι και η κόκκινη στον αμυντικό μας, τα λένε όλα!

-Πιστεύετε ότι αδικηθήκατε σε αυτό το παιχνίδι;
-Απλά θα πω αυτό: Senior Γκολτίστα, έλα να μας παίξεις δίκαια, σαν ίσος προς ίσο! Εκεί θα δούμε τι αξίζει η ομάδα σου και εσύ! Αν χάσουμε αποσύρομαι από τη Κούβα, αν κερδίσω όμως;

-Αν κερδίσεις τι θα γίνει, Τσε;
-Θα αφήσω τον κόσμο να κρίνει!

-Τέλος το ματς με την Guantanamo. Πήρατε επιτέλους μια νίκη, που τόσο πολύ θέλατε τον τελευταίο καιρό. Πως αισθάνεστε;
-Το παιχνίδι ήταν πολύ αγχωτικό. Πρώτη φορά στη ζωή μου δουλεύω κάτω από τέτοια πίεση. Η Guantanamo κρατούσε με κάποιο τρόπο το μηδέν στην άμυνα. Μέχρι και τα δοκάρια λειτουργούσαν για αυτούς. Τελικά η λύτρωση ήρθε με την γκολάρα από τα 40 μέτρα του Ramirez στο 85! Όταν είδα τη μπάλα να φεύγει από τα πόδια του, ένιωσα ότι κάτι καλό θα γινόταν. Στα δέκατα του δευτερολέπτου που πέρασαν μέχρι να φτάσει η μπάλα στα δίχτυα, είδα όλο το μέλλον μου να περνάει μπροστά από τα μάτια μου!


Τελικά αυτή η νίκη έδωσε στον Τσε παράταση ζωής από τον Aleshin.

Τα πρώτα επίσημα παιχνίδια

Μηνιαία συνέντευξη τύπου:

- Καταρχάς ας κάνουμε μια πιο γενική ερώτηση. Γιατί ήρθατε στην Κούβα;
- Ήθελα να πάρω μέρος στην απελευθέρωση ακόμη και ενός μικρού κομματιού της υποδουλωμένης Λατινικής Αμερικής!

- Κύριε Μπαλάρα, στα τρία πρώτα παιχνίδια της ομάδας σας, δείξατε ότι θα είστε ένα σκληρό καρύδι για τους αντιπάλους φέτος. Πόσο θα αντέξετε να το κρατήσετε αυτό;
- Η επανάσταση δεν άρχισε με τους καλύτερους οιωνούς, αλλά έτσι ξεκινάει κάθε επανάσταση της ιστορίας! Φυσικά θα αντέξουμε μέχρι τελικής πτώσης. Επίσης, μπορείτε να με λέτε "Τσε".

- Κύριε Τσε, στο πρώτο παιχνίδι εναντίον της Ciudad, προηγηθήκατε πολύ νωρίς στο σκορ και μάλιστα σε χρόνο ρεκόρ για το πρωτάθλημα της Κούβας! Πιστεύατε ότι θα παίρνατε τη νίκη;
- Να σας πω την αλήθεια, ναι. Πάντα πιστεύω στη νίκη. Αλλά για να κερδίσεις πολλά, πρέπει πρώτα να τα χάσεις όλα! Αν κόψετε και το "κύριε", θα είμαστε μια χαρά...

- Τσε, με την Camaguey δόθηκε εναντίων της ομάδας σας ένα πέναλτι που μπορεί και να μην ήταν. Τι έχετε να δηλώσετε περί αυτού;
- "Μπορεί και να μην ήταν"; Μέχρι και οι τυφλοί το είδαν ότι δεν ήταν! Όλοι ξέρετε ότι ο Γκολτίστα θα κάνει τα πάντα για να πατώσει η προσπάθεια μας. Παρόλα αυτά, όταν θα καταφέρουμε να τον εξαφανίσουμε από τον χάρτη του ποδοσφαίρου μια για πάντα, τότε θα μπορείτε να απολαύσετε την ελευθερία!

- Δηλαδή πιστεύετε ότι ο Γκολτίστα έχει βάλει το χέρι του σε αυτό; Και αν ναι, γιατί στο επόμενο ματς με την Cienfuegos, η οποία μάλιστα ήταν και πρωτοπόρος στο πρωτάθλημα και αήττητη μέχρι το μεταξύ σας παιχνίδι, σας άφησε να κερδίσετε;
- Φυσικά και έβαλε το χέρι του. Το θέμα είναι μέχρι πότε θα μπορεί να το κάνει! Η Cienfuegos εκτός από τον παλμό του γηπέδου μας που φώναζε τα συνθήματα της επανάστασης, γνώρισε και το μένος των παιχτών μας, οι οποίοι διψούσαν για νίκη! Μην ξεχνάτε ότι το σκορ θα μπορούσε να ήταν πολύ μεγαλύτερο από το 2-0 που τελικά κερδίσαμε.

- Πιστεύετε ότι ο Γκολτίστα και η Santiago νιώθουν την απειλή σας;
- Αν δεν την έχουν νιώσει μέχρι τώρα, σύντομα θα τη νιώσουν!

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2009

Και ενώ ο Τσε και η αρμάδα του είχαν στείλει τα μαντάτα προς όλες τις πλευρές, φωνάζοντας ότι "είμαστε εδώ", ο Γκολάρα είχε καλέσει έκτακτο συμβούλιο στα γραφεία της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας Κούβας, ξεχνώντας να ενημερώσει όπως ήταν φυσικό, την ομάδα της Granma. "Έχουμε έναν διάβολο ανάμεσα στα πόδια μας! Είχαμε τόσο καιρό τον Φιντέλ Μπάλστρο να μας πρήζει με τις ιδεολογίες του περί καθαρού ποδοσφαίρου, τώρα έχουμε και έναν προπονητή να προσπαθεί να αλλάξει τα μυαλά των παιχτών. Ξέρετε τι πρέπει να κάνετε! Όποιος κόβει βαθμούς από την Granma θα παίρνει το διπλάσιο bonus από εδώ και πέρα!!!". Όπως καταλαβαίνεται η δουλειά του Τσε δυσκολεύει περισσότερο...

Τα παιχνίδια του μήνα φέρνουν την Granma αντιμέτωπη με την Provincia Habana, την ομάδα της Αβάνας που δεν ξεκίνησε πολύ καλά το πρωτάθλημα, μετά υποδέχεται την Holguin η οποία έχει ξεκινήσει παρόμοια με την Granma. Στη συνέχεια ο εκτός έδρας αγώνας με την πολύ δυνατή Villa Clara η οποία έχει 2 στα 2 μέχρι σήμερα και τέλος ο θεωρητικά εύκολος αγώνας εντός έδρας μάλιστα με την τελευταία της βαθμολογίας Sancti Spiritus.
 

Μηνιαία συνέντευξη τύπου:

-Τσε, τι έγινε αυτόν τον μήνα; Κάνε μας ένα γενικό σχόλιο.
-Δεν τα πήγαμε καθόλου καλά...Μα καθόλου καλά. Αλλά η επανάσταση πρέπει να συνεχιστεί, όποιο εμπόδιο και αν θα βρούμε μπροστά μας! Ότι αρχίσαμε πρέπει να το τελειώσουμε!

-Άρχισε η επανάσταση Τσε; Γιατί μέχρι στιγμής δεν σας βλέπω και τόσο "ανεβασμένους" βαθμολογικά...
-Σας παρακαλώ να μην ειρωνεύεστε μία τέτοια προσπάθεια, γιατί αργότερα, όταν όλα θα έχουν πάρει το δρόμο τους, θα ψάχνετε να βρείτε τρύπα να χωθείτε!

-Ας πάρουμε τα παιχνίδια με τη σειρά. Εκτός έδρας με την Provincia δεν τα πήγατε άσχημα. Πιστεύετε ότι έπρεπε να κερδίσετε τον αγώνα αυτό;
-Αρχίσαμε πολύ δυναμικά. Αυτό είναι αλήθεια. Στη συνέχεια η ομάδα έπεσε. Ίσως τα δύο λαθάκια που κάναμε στην άμυνα αποθάρρυνε τους παίχτες μου. Στο ημίχρονο μίλησα με τους παίχτες και τους θύμισα που παίζουμε! Η Αβάνα έπρεπε να πάρει το μήνυμα που θέλουμε. Η ομάδα ήταν πολύ καλύτερη στο 2ο ημίχρονο, το γκολ όμως δεν ήρθε...

-Στο εντός έδρας αγώνα με την Holguin;
-Το παιχνίδι ήταν μια διαφήμιση του ποδοσφαίρου. Έτσι πρέπει να παίζετε το ποδόσφαιρο σήμερα, να προσφέρει πολλά γκολ και θέαμα στους οπαδούς. Δεν με πείραξε ιδιαίτερα αυτή η ήττα, αλλά πιστεύω ότι με 2-3 τέτοια παιχνίδια ακόμα, το μικρό γήπεδο μας θα προσελκύσει περισσότερο κόσμο.

-Στο ντέρμπι με τη Villa Clara τώρα. Η Villa είναι πολύ δυνατή ομάδα φέτος και η ομάδα σας το ένιωσε καλά στο πετσί της...
-Όντως. Πάντως χαίρομαι να βλέπω τους αντιπάλους μας να σκυλιάζουν για να μας κερδίσουν. Αυτό δείχνει κάτι! Το 3-0 έγινε πολύ γρήγορα. Μετά ισορροπήσαμε το παιχνίδι και θα μπορούσαμε να βάλουμε και κάποιο γκολ. Δυστυχώς έληξε με αυτό το βαρύ σκορ για εμάς...

-Το τελευταίο παιχνίδι του μήνα στην έδρα σας με την Sancti πως το κρίνετε;
-Ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για νίκη. Σε όλη τη διάρκεια του δεν ήμασταν και τόσο καλοί ώστε να σκοράρουμε. Προς το τέλος έδωσα την εντολή να βγουν όλοι μπροστά και το κάναμε με επιτυχία. Προηγηθήκαμε, αλλά και προδωθήκαμε στο τέλος από λάθος μας...

-Δώστε μας τις προβλέψεις σας για τη συνέχεια.
-Επειδή ακουστήκανε διάφορα για το αν πρέπει να φύγω ή να μείνω μετά τα άσχημα αποτελέσματα του περασμένου μήνα, θα σας πω το εξής: "Δεν με ενδιαφέρει αν θα πέσω, αρκεί κάποιος άλλος να πάρει το όπλο μου και να συνεχίσει να πυροβολά!". 

Cuba...

Ο Μπαλάρα, πεπεισμένος πως ο Μπάλστρο είχε τις προϋποθέσεις να αποτελέσει ένα χαρισματικό ηγέτη της κουβανικής επαναστατικής ομάδας, συμμετείχε στο κίνημα της 26ης Ιουλίου (ισπ. Movimiento 26 de Julio, M-26-7), με στόχο την ανατροπή του κουβανικού καθεστώτος. Ο Μπαλάρα συμφώνησε να τους συνοδεύσει με την ιδιότητα του γιατρού της ομάδας, ωστόσο έλαβε κανονικά μέρος στην βασική προετοιμασία της αντάρτικης ομάδας, το βασικό στάδιο της οποίας ξεκίνησε στις αρχές του 2009, υπό τις οδηγίες του Μεξικανού προπονητή Αρσάβνιο Βαγενάς σε ζητήματα εκγύμνασης και αυτοάμυνας, καθώς και του πρώην προπονητή της Ισπανικής Εθνικής Ομάδας, Αλπέρτο Μπάριο. Από δηλώσεις του Μπάριο, πληροφορούμαστε πως ο Μπαλάρα επέδειξε μεγάλη θέληση κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας, αποτελώντας τον καλύτερο μαθητή του. Την ίδια περίοδο, θεωρείται πιθανό πως απέκτησε το παρωνύμιο Τσε (Che), εξαιτίας της συχνής χρήσης της λέξης che (φίλος ή και επιφώνημα: Ε εσύ!) που έκανε ο ίδιος μιλώντας, έκφραση που αν και είχε εισαχθεί στη γλώσσα των Αργεντινών, φαινόταν αστεία στους Κουβανούς.

Στις 25 Μαρτίου του 2009, ο Τσε Μπαλάρα ταξίδεψε με το πλοιάριο Granma, από τον ποταμό Τούξπαν του Mεξικoύ με προορισμό την Κούβα, στην οποία έφθασε τελικά στις 2 Ιουνίου. Η ειρωνεία ήταν ότι το πλοιάριο είχε το ίδιο όνομα με την ομάδα την οποία θα του ζητούσε να προπονήσει ο Μπάλστρο!

Μετά από πολλές ώρες συνομιλίας, ο Τσε είχε μάθει όλες τις πληροφορίες που χρειαζόταν για το πρωτάθλημα της Κούβας. 15 ομάδες, από τις οποίες οι 14 είχαν σχέση με τον Γκολτίστα και την Χούντα του στη Κούβα. Ο ίδιος ο Γκολτίστα ήταν πρόεδρος της ομάδας Santiago de Cuba! Στόχος του Τσε αλλά και γενικότερα της ομάδας του Μπάλστρο ήταν η πλήρη ανατροπή του καθεστώτος του Γκολτίστα! Μία μάχη άνιση και χωρίς όρους...

Ο Τσε συναντήθηκε με όλο το προπονητικό τιμ της αντάρτικης ομάδας. Τα νέα που έλαβε από τις πρώτες ώρες που συνομιλούσε με το τιμ ήταν καλά...

...και άσχημα...

Παρόλα αυτά ο Τσε είχε την κρυφή ελπίδα ότι θα γινόταν το όνειρο του, αλλά και το όνειρο του κόσμου που πιστεύει στην ελευθερία, που αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή όμως φοβάται να το δηλώσει. "Πρέπει να τους βγάλω από τα καβούκια τους!" έλεγε, και αυτό θα γινόταν μόνο αν η Granma γινόταν μια ισχυρή ομάδα!

Φυσικά, η Granma δεν είχε σάλιο τσακιστό. Αλλά και να είχε, δύσκολα μπορούσε να αγοράσει παίχτες. Οπότε η μοναδική της τροφοδοσία ήταν οι αντάρτες. Ο Τσε δούλεψε όσο μπορούσε την ομάδα και με τις υπέροχες ομιλίες που έλεγε στα αποδυτήρια κατάφερνε και ανέβαζε το ηθικό της ομάδας. Αυτό φάνηκε στα φιλικά, στα οποία όλοι περίμεναν εύκολες ήττες από τη Granma.

Όμως η ομάδα ήθελε πολύ δουλειά ακόμα για να φτάσει στις νίκες και τα επίσημα παιχνίδια είχαν ήδη φτάσει...


"Η επανάσταση δεν είναι ένα μήλο που περιμένεις να ωριμάσει για να πέσει. Πρέπει να το κάνεις να πέσει!" (The revolution is not an apple that falls when it is ripe. You have to make it fall)



Το πρωτάθλημα ήταν έτοιμο να ξεκινήσει. Τα φαβορί για την κατάκτησή του ήταν όπως είναι και το πιο λογικό, οι ομάδες της Αβάνας. Ειδικότερα η Santiago του μισητού Γκολτίστα η οποία λόγο των "καλών" σχέσεων που έχει με άλλες ομάδες είναι σαν να ξεκινάει με ένα +5 στη βαθμολογία του πρωταθλήματος. Ο Τσε είχε στο μυαλό του πολλά πράγματα, όμως οι παίχτες του δυσκολεύονταν να τα βγάλουν στο γήπεδο. Αυτό δεν τον ανησυχούσε ιδιαίτερα καθώς ήξερε πως με την προπόνηση και με υπομονή, όλα θα γίνονταν. Αυτό που τον ανησυχούσε περισσότερο ήταν η φιλοσοφία που ήθελε και έπρεπε να περάσει στην ομάδα. Έτσι παραμονές της έναρξης του πρωταθλήματος, ο Τσε μάζεψε τους παίχτες του και τους μίλησε για τον αγώνα που θα δίνανε ως το τέλος της σεζόν...

"Όπως ξέρετε, σε μερικές μέρες θα αρχίσει ο δικός μας αγώνας. Ο αγώνας θα είναι δύσκολος! Οι άλλες ομάδες έχουν παίχτες που πληρώνονται καλά, παίχτες που είναι επαγγελματίες, παίχτες που κάθε μέρα ζουν μόνο για να αγωνίζονται για τους σκοπούς του Γκολτίστα αλλά και των "βοηθών" του! Εμείς είμαστε εδώ για να ανατρέψουμε τα γεγονότα.
Καταρχάς πρέπει να καταλάβετε τι σημαίνει να φοράτε τη φανέλα μιας ομάδας! Αν παίξετε για αυτήν, τρέξετε, ματώσετε, σκοράρετε, αυτό είναι η μεγαλύτερη ικανοποίηση που μπορείτε να λάβετε! Ο μισθός έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Φυσικά και πρέπει να πληρώνεστε, δουλεύετε - πληρώνεστε, αλλά δεν πρέπει να σκέφτεστε με τον τρόπο που σκέφτονται ορισμένοι παίχτες των αντιπάλων μας. Αν σκέφτεστε πρώτα τα λεφτά και μετά το ποδόσφαιρο και την ομάδα σας, τότε δεν είστε τίποτα άλλο από ένα μάτσο μισθοφόρους. Και η ιστορία έχει διδάξει ότι οι στρατοί που είχαν μέσα μισθοφόρους, αργά ή γρήγορα χάνανε!
Έχουμε την ευκαιρία μας να κάνουμε τη Κούβα να ταρακουνηθεί! Αλλά και να μην το καταφέρουμε τελικά, τουλάχιστον θα έχουμε προσπαθήσει. Προτιμώ να πεθάνω όρθιος, παρά να ζω γονατιστός! Βάλτε αυτά τα λόγια στο μυαλό σας και θα πάμε μπροστά!"

Οι παίχτες άρχισαν να ζητωκραυγάζουν. Ο Τσε είχε κάνει το 1ο βήμα, κατάφερε να ανεβάσει το ηθικό τους. Από εκεί και πέρα αρχίζουν τα αγωνιστικά προβλήματα, αλλά ο Τσε είχε την πεποίθηση πως με τη τόλμη και την αυτοθυσία των παιχτών του, θα πηγαίνανε αρκετά καλά...    

 

Prequel

Σκηνικό:
Ένα τροπικό δάσος στο οποίο τα ψηλά δέντρα κρύβουν τον ήλιο από το έδαφος. Η υγρασία και τα κουνούπια είναι ανυπόφορα για τους ανθρώπους. Τα τζιτζίκια ξεσαλώνουν καθώς ρουφάνε τους ζωμούς των ανυπεράσπιστων καρπών. Στην ατμόσφαιρα επικρατεί ένα βαρύ κλίμα, θυμίζει μπαρούτι που σε συνδυασμό με την υγρασία κάνει την αναπνοή να δυσκολεύει όσο ποτέ.

Εκεί, μέσα σε αυτό το αφιλόξενο τοπίο, υπάρχουν 4 άνθρωποι. Οι 2 από αυτούς περιπολούν την σκηνή, η οποία κρύβει τους άλλους δύο πολύ πιο σημαντικούς χαρακτήρες της ιστορίας μας. Ο ένας είναι ψηλός και αδύνατος με την χαρακτηριστική γενειάδα του να δίνει έμφαση στο κουρασμένο αλλά φιλόδοξο πρόσωπο του. Ο άλλος νεαρότερος και λίγο τρακαρισμένος, αλλά τα μάτια του γυαλίζουν. Η χαρά του δεν κρυβόταν. Ήταν η ευκαιρία που περίμενε εδώ και καιρό να πάρει στα χέρια του. Περίμενε ότι αυτό θα συνέβαινε στην Αργεντινή, στον τόπο όπου καταγόταν, αλλά και η Κούβα περνάει πολύ δύσκολα χρόνια και πρέπει κάποιος να αλλάξει την πορεία αυτής της συμπαθέστατης χώρας...

Αλλά πριν φτάσουμε εκεί, έχουμε να πούμε μερικά πράγματα ακόμα. Η αναμονή αξίζει σίγουρα τον κόπο!

Ο Ερνέστο Μπαλάρα (γνωστός σήμερα ως Τσε Μπαλάρα) γεννήθηκε στο Ροσάριο της Αργεντινής, το μεγαλύτερο από τα συνολικά πέντε παιδιά της οικογένειας. Σύμφωνα με το πιστοποιητικό γέννησής του, γεννήθηκε στις 14 Ιουνίου 1977.

Η οικογένεια του είχε ισπανικές και ιρλανδικές καταβολές. Παρόλα αυτά οι γονείς του νεαρού Ερνέστο δεν απέφευγαν καθόλου την επαφή με ανθρώπους χαμηλότερων κοινωνικών στρωμάτων. Πολλά μέλη της ολιγαρχίας θεωρούσαν προκλητικό αυτό τον τρόπο ζωής επειδή το ζεύγος Μπαλάρα έδειχνε φανερά ότι σεβόταν και δεχόταν προοδευτικές ιδέες. O πατέρας του χαρακτηρίζεται ως τυχοδιώκτης, που εγκατέλειψε τις αρχικές του σπουδές αρχιτεκτονικής, προκειμένου να δραστηριοποιηθεί στον επιχειρηματικό χώρο, ενώ η μητέρα του υπήρξε ένθερμη καθολική που αργότερα όμως μεταστράφηκε στο φιλελευθερισμό της αριστεράς.

Στην παιδική παρέα του Ερνέστο υπήρχαν παιδιά από διάφορα κοινωνικά στρώματα της περιοχής. Ήδη τότε φανερώθηκε το χάρισμα και η κοινωνικότητα του Μπαλάρα, χαρίσματα τα οποία καλλιεργούσαν συνεχώς οι γονείς του. Ήταν πλέον καθημερινό το φαινόμενο να μπαινοβγαίνουν τα παιδιά της γειτονιάς και της περιοχής συνεχώς στο σπίτι των γονέων του. O Μπαλάρα ήταν παράλληλα σοβαρό και εσωστρεφές αγόρι, το οποίο από νωρίς άρχισε να ενδιαφέρεται για το ποδόσφαιρο. Κατά την περίοδο της εφηβείας του, έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την μπάλα και ειδικότερα για το έργο του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, ενώ συγχρόνως έπαιζε και ο ίδιος μπάλα σε μικρές ομάδες. Σύμφωνα με τον πατέρα του, «όταν έγινε δώδεκα χρονών κατείχε μία ποδοσφαιρική γνώση που αναλογούσε σε έναν νέο δεκαοκτώ ετών», ενώ το δωμάτιο του ήταν γεμάτο από κάθε είδους αφίσες ποδοσφαιριστών και σήματα ομάδων.

Το 1997 γράφτηκε στην ιατρική σχολή του πανεπιστημίου του Μπουένος Άιρες όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές του το 2002, χωρίς όμως να ακολουθήσει την κλινική πρακτική που απαιτείτο προκειμένου να είναι σε θέση να εξασκήσει το επάγγελμα του γιατρού. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, στα τέλη του 1999, εξασφάλισε άδεια ώστε να εργαστεί ως ποδοσφαιριστής σε οποιαδήποτε ομάδα εκτός Αργεντινής. Τους επόμενους μήνες πραγματοποίησε αρκετά ταξίδια στην νότια και στην κεντρική Αμερική, στη διάρκεια των οποίων έζησε από κοντά της κοινωνικές και κυρίως ποδοσφαιρικές συνθήκες στις λατινοαμερικανικές χώρες. Επηρεασμένος από τις εμπειρίες αυτές, άρχισε να ασχολείται όλο και περισσότερο με τα πολιτικά ζητήματα και τον Μαρξισμό, όπως και με ποδοσφαιρικές τακτικές και προπονητικά ζητήματα της Λατινικής Αμερικής.

Σε όλη του την ποδοσφαιρική του θητεία ο Τσε Μπαλάρα επέλεγε ομάδες οι οποίες ήταν αδύνατες λόγο οικονομικών προβλημάτων, και προσπαθούσε να τις ανεβάσει ενάντια στις καπιταλιστικές ομάδες που σαρώνανε τα πάντα. Δυστυχώς όμως, ένας κούκος δεν φέρνει την Άνοιξη, έτσι πάντα οι προσπάθειες του Τσε πάτωναν. Στο ταξίδι του στην Λατινική Αμερική όμως τον έκανε να καταλάβει ποιός ακριβώς ήταν ο σκοπός για τον οποίο προοριζόταν! Συγκεκριμένα, μετά την αποφοίτησή του από την ιατρική σχολή του πανεπιστημίου του Μπουένος Άιρες, ο Γκεβάρα ταξίδεψε στη Γουατεμάλα, με ενδιάμεσους σταθμούς τη Βολιβία, το Περού, τον Παναμά, την Κόστα Ρίκα, τη Νικαράγουα και το Ελ Σαλβαδόρ. Εκεί γνώρισε την Περουβιανή φυσιοθεραπεύτρια Ίλδα Μπαλδέα, η οποία εργαζόταν στην εθνική ομάδα του Ελ Σαλβαδόρ. Η Μπαλδέα ήταν εξόριστη εξαιτίας της συμμετοχής της στη Λαϊκή Επαναστατική Αμερικανική Συμμαχία (American Popular Revolutionary Alliance, APRA) του Περού, και διέθετε γνωριμίες με πολιτικά και ποδοσφαιρικά πρόσωπα. Με τη βοήθειά της, ο Μπαλάρα ήρθε σε επαφή με ένα ευρύ κύκλο εξόριστων προπονητών και αριστερών διανοουμένων ποδοσφαιριστών. Τότε κατάλαβε ότι με την προπονητική θα έκανε το όνειρο του πραγματικότητα! Κατά το δεύτερο μήνα της παραμονής του στη χώρα, και ενώ η ποδοσφαιρική της κατάσταση εντεινόταν λόγω των μεταρρυθμίσεων του φιλελεύθερου λαϊκού καθεστώτος του προέδρου Χάκομπο Φούτμπενς, ο Μπαλάρα πραγματοποίησε τις πρώτες του επαφές με προπονητές της Εθνικής ομάδας.

Για ένα σύντομο διάστημα, ο Μπαλάρα εγκατέλειψε τη Γουατεμάλα και μετέβη στο Ελ Σαλβαδόρ, προκειμένου να ανανεώσει τη βίζα παραμονής του. Λίγο μετά την επιστροφή του, επιχειρήθηκε από τη CIA ένοπλη δράση, με επικεφαλής το συνταγματάρχη Κάρλος Καστίγιο Γαύρος, για την ανατροπή της κυβέρνησης του Φουτμπενς και με αφορμή την άφιξη ενός παίχτη από την Τσεχοσλοβακία. Ο Μπαλάρα συμμετείχε στην ένοπλη πολιτοφυλακή της κομμουνιστικής νεολαίας που αντιστάθηκε, αλλά παρά τη διάθεσή του να αγωνιστεί στο μέτωπο, κατετάγη τελικά ως γιατρός. Στις 27 Ιουνίου, ο Φουτμπενς ανακοίνωσε την παραίτησή του και αναζήτησε άσυλο στη μεξικανική πρεσβεία. Ο Μπαλάρα, επίσης καταζητούμενος του νέου καθεστώτος, αναζήτησε άσυλο στην πρεσβεία της Αργεντινής κατόπιν προτροπής του φίλου του, Σάντσες Δοκαράνσο. Οι ποδοσφαιρικές εξελίξεις στη Γουατεμάλα σημάδεψαν βαθιά τον Μπαλάρα και η εμπειρία που αποκόμισε στη χώρα χαρακτηρίζεται ως σημείο πολιτικής καμπής για τον ίδιο.

Στα τέλη Σεπτεμβρίου του 2003, ο Μπαλάρα ταξίδεψε στο Μεξικό, που αποτελούσε κοινό προορισμό εξόριστων Λατινοαμερικανών ποδοσφαιριστών και προπονητών, από χώρες όπως το Πουέρτο Ρίκο, το Περού, η Βενεζουέλα, η Γουατεμάλα και η Κούβα. Εκεί πήρε και το δίπλωμα του ως προπονητής. Στην πόλη του Μεξικού, συνάντησε τον Κουβανό εξόριστο Νίκο Γκούτσες, γνώριμό του από την περίοδο της παραμονής του στη Γουατεμάλα, ενώ επανασυνδέθηκε και με την Ίλδα Μπαλδέα. Προκειμένου να συντηρείται οικονομικά, εργάστηκε ως γιατρός και ως προπονητής σε ομάδα γυναικών, εν μέσω πολλαπλών επαγγελματικών κρίσεων και οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπισε κατά διαστήματα. Το καλοκαίρι του 2009, ήρθε σε επαφή με τον αδελφό του Φιντέλ Μπάλστρο, Ραούλ, από τον οποίο πληροφορήθηκε την επικείμενη άφιξη του Μπάλστρο στο Μεξικό...


_________________