Che Ballara - Η συνέχεια

Ο Τσε καθόταν αναπαυτικά στην πολυθρόνα του σπιτιού του και κάπνιζε ένα από τα καλύτερα πούρα Αβάνας, δώρο του Φιντέλ για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Ο Τσε σκεφτόταν το μέλλον της ομάδας, η οποία έχοντας πλέον την ελευθερία από την κατάρα του καθεστώτος του Γκολτίστα. Η απώλεια του τίτλου από την ομάδα του δικτάτορα, σε συνδυασμό με την κατάκτηση του από την μικρή επαναστατική ομάδα, έφερε την επανάσταση στην Κούβα και διώχτηκαν όλοι όσοι είχαν σχέση μαζί του από την προεδρία της Κουβανής ομοσπονδίας και όχι μόνο.


Ο Τσε καθόταν και απολάμβανε τα σχέδια που έκανε ο καπνός, βγαίνοντας από το στόμα του. Σκεφτόταν μεταγραφές. Σκεφτόταν βελτίωση όχι μόνο της δικής του ομάδας, αλλά και ολόκληρου του πρωταθλήματος. Σκεφτόταν πράγματα πρωτοποριακά για μια μικρή χώρα όπως η Κούβα. Η πόρτα χτύπησε, διακόπτοντας τις σκέψεις του. Ο Τσε, με ένα ύφος φανερά ενοχλημένο από την διακοπή των ονείρων του, κράτησε το πούρο με τα δόντια του και σηκώθηκε να ανοίξει. Πριν σηκωθεί καλά καλά όμως, ακολούθησε και δεύτερο χτύπημα στην πόρτα, πιο επίμονο και πιο νευρικό αυτή τη φορά. Ο Τσε κατάλαβε ότι κάτι σοβαρό είχε συμβεί και ξύπνησε τελείως από τον «λίθαργο» του.




Με δύο σάλτα έφτασε στην πόρτα και την άνοιξε. Ήταν ένας από τους βοηθούς του στην ομάδα, συγκεκριμένα ο προπονητής τερματοφυλάκων, Sanchez.
-Αφεντικό, πρέπει να τα μαζέψεις και να εξαφανιστείς. ?Η μάλλον, χωρίς να τα μαζέψεις καν! Απλά εξαφανίσου!
Ο Τσε γούρλωσε τα μάτια από έκπληξη. Είχε καιρό κάποιος να του πει τέτοια λόγια, είχε σχεδόν ξεχάσει πως είναι να απειλείται κάποιος.
-Τι έγινε Sanchez; Τι τρέχει;
-Αφεντικό, έρχονται να σε σκοτώσουν! Ο Γκολτίστα έβαλε δολοφόνους να σε καθαρίσουν. Δεν του έχει κάτσει καλά αυτό που του έκανες...
-Ο Φιντέλ; Αυτός δεν απειλείται; Ρώτησε με αγωνία ο Che.
-Φυσικά και απειλείται. Τον ξέρεις όμως τον Φιντέλ, θα εξαφανιστεί μέσα στα δάση και ούτε εμείς δεν θα μπορούμε να τον βρούμε. Πάντως μέχρι τώρα είναι ήρεμος και σε περιμένει να πας από το σπίτι του, για να σε δει.
-Ριψοκίνδυνο αυτό, αν μας πετύχουν και τους δύο μαζί;
-Το ξέρω Che, αλλά ο Findel δεν αλλάζει εύκολα γνώμη. Σε θέλει να πας εκεί τώρα αμέσως. Κάθε στιγμή που περνάει είναι πολύτιμη!




Ο Che δεν πήρε απολύτως τίποτα μαζί του. Απλά έκλεισε την πόρτα και ακολούθησε τον Sanchez. Λίγο μετά φτάσανε στο σπίτι του Findel. Το σπίτι του προέδρου ήταν απομακρυσμένο από κάθε μορφή πολιτισμού, όπως ήταν όλα τα σπίτια του μεγάλου αυτού ηγέτη στην ζωή του. Ο Che μπήκε στο σαλόνι του διώροφου σπιτιού και περίμενε τον Findel να εμφανιστεί. Χάζευε τη φωτογραφία από τους πανηγυρισμούς του πρωταθλήματος. Φαινόταν τόσο χαρούμενος σε αυτή τη φωτογραφία ο Findel Balstro. Αυτό έκανε τον Che να φουσκώνει από υπερηφάνεια. Έκανε τον Balstro, τον δάσκαλο του, χαρούμενο...

-Che... Ακούστηκε η βαθειά φωνή του Findel, ο οποίος κατέβαινε την σκάλα με χαρά, βλέποντας τον νεαρό προπονητή.
-Findel... Ανταποκρίθηκε ο Che χαμογελώντας. Παρά τον κίνδυνο που διέτρεχαν και οι δυο τους, η χαρά που ένιωθαν και οι δύο για την αντάμωση τους δεν μπορούσε να κρυφτεί. Αγκαλιαστήκαν θερμά όταν ο Findel είχε φτάσει πια στον κάτω όροφο.


Ο Che κοίταξε τον Findel και τον ρώτησε:
- Τι θα κάνουμε Findel; Που θα πάμε να κρυφτούμε;
- Αχ, μικρέ μου Che. Μικρέ μου επαναστάτη... Δυστυχώς, δεν μπορείς να κρυφτείς αυτή τη φορά. Ο Goltista σε έχει βάλει στο μάτι για τα καλά. Σε θέλει νεκρό και όπου και να κρυφτούμε, θα μας βρει. Πρέπει να φύγεις από τη χώρα.
- Ωραία, και που θα πάμε;
- Δεν κατάλαβες Che. Εσύ να φύγεις από τη χώρα. Εγώ θα μείνω!
- Τι είναι αυτά που λες Findel; Δεν πρόκειται να σε αφήσω! Ή θα φύγουμε μαζί, ή θα πεθάνουμε μαζί!
- Che... με ξέρεις εμένα. Δεν μπορώ να αφήσω την Κούβα. Μην μου το ζητάς αυτό! Η Κούβα είναι το οξυγόνο μου. Αν φύγω από εδώ θα είναι σαν να έχω πεθάνει. Οπότε το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Εσύ όμως...εσύ έχεις πολύ μέλλον μπροστά σου. Αυτό που έκανες στην μικρή μας χώρα, μπορείς να το κάνεις και αλλού. Αυτό είναι γραπτό να κάνεις! Φύγε Che, εγώ θα κρυφτώ κάπου και θα τα καταφέρω. Με ξέρεις εμένα.
- Σε ξέρω δάσκαλε, σε ξέρω. Λυπάμαι πάρα πολύ που θα σε αφήσω. Και δεν έχω την παραμικρή ιδέα που να πάω τώρα. Μέχρι πριν από λίγη ώρα σκεφτόμουν το μέλλον μου εδώ στην Κούβα και ξαφνικά όλα ήρθαν ανάποδα. Ξανά κυνηγημένος...
- Όσο γι αυτό έχω φροντίσει εγώ, Che.
- Τι φρόντισες δηλαδή;
- Θα πας κάπου που η καρδιά σου θα κάνει φτερά μόλις το ακούσει!


- Δηλαδή; Μην μιλάς με γρίφους Findel, δεν είναι η κατάλληλη ώρα!
- Έχεις δίκιο, μου αρέσει όμως να σε πειράζω, μικρέ. Θυμάσαι που μου διηγήθηκες το πέρασμα σου από το Ελ Σαλβαδόρ και τη περιπετειούλα σου με την εκείνη την γιατρό από το Περού, την Ίλδα;
Ο Che ακούγοντας το όνομα της Ίλδα γούρλωσε τα μάτια και ήταν έτοιμος να πηδήξει από την χαρά του.
- Βρήκες την Ίλδα;! Φώναξε όλος χαρά.
- Όχι ακριβώς, αλλά είμαι στα ίχνη της. Άκουσα από τριπλο-διασταυρωμένες πηγές ότι η Ίλδα επέστρεψε στο Περού. Εκεί λοιπόν θα πας και θα την βρεις. Ορίστε...
Είπε ο Findel και έβγαλε ένα χαρτάκι από την τσέπη του πουκαμίσου του.
- ... εδώ έχει όσα στοιχεία χρειαστείς. Είναι το τηλέφωνο και η διεύθυνση του συνδέσμου μου στο Περού, καθώς και μερικά τηλέφωνα ατόμων που μπορούν να σε φιλοξενήσουν. Στο πίσω μέρος είναι το τηλέφωνο ενός φυσικοθεραπευτηρίου. Πιστεύω ότι η Ίλδα είναι εκεί!
- Ευχαριστώ Findel, πραγματικά έκανες ότι μπορούσες για εμένα, μεγάλε δάσκαλε!
Οι δύο άντρες αγκαλιαστήκαν σφιχτά για τον αποχωρισμό τους. Ήξεραν ότι δεν θα ξαναέβλεπε ο ένας τον άλλον, τουλάχιστον όχι σύντομα.


Ο Che κατέβηκε στο λιμάνι και έφυγε με πλοίο που τον περίμενε αποκλειστικά για να τον πάρει στο Μεξικό. Από εκεί ταξίδεψε νότια φτάνοντας μετά από μερικές μέρες στο Περού. Προορισμός του ήταν η Λίμα...